Wszechmoc

Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)

Wszechmoc

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002



Wszechmoc

Przymiot Boży oznaczający, że Bóg jest nieskończenie pełen potęgi (2 Kor 6, 18; Ap 1, 8; 4, 8). W wyznaniach wiary wszechmoc zazwyczaj „przypisuje się” Bogu Ojcu, wyznaje się jednak, że inne Osoby Trójcy Przenajświętszej są także wszechmocne (zob. DH 29, 75, 164, 169, 173, 441; ND 16, 306/12,17). Przeciwnicy istnienia Boga wszechmocnego, wszechdobrego i wszechmądrego powołują się często na tajemnicę zła i na jej podstawie kształtują zarzuty. Wszechmoc nie oznacza jednak, że Bóg może dokonać tego, co jest logicznie niemożliwe (np. wykonać koło kwadratowe), albo tego, co się sprzeciwia innym Bożym przymiotom. Zob. albigensi, apropriacja, dualizm, Pantokrator, przymioty Boże, przywłaszczenie, tajemnica zła, teodycea.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama