Gromadzenie w jedno

Relacja z XXVI Krajowej Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie (3-5.03.2001)

Od 3 do 5 marca 2001 r. na Jasnej Górze odbyła się XXVI Kongregacja Odpowiedzialnych Ruchu Światło—Życie. Uczestniczyło w niej ponad 900 członków Ruchu z Polski, były też delegacje z Czech, Słowacji, Białorusi i Niemiec.

Kongregacja to spotkanie, które gromadzi wszystkich, których łączy duchowość RŚŻ i wynikające z tego formacja oraz posługa apostolska. Jest to czas świętowania, modlitwy, spotkań z ludźmi oraz wspólnego odczytywania, jakie Ruch Światło—Życie ze swym charyzmatem ma dziś zadania wobec świata i Kościoła.

Warto wspomnieć o spotkaniu przedstawicieli oaz zagranicznych, którzy znaleźli się w takim gronie pierwszy raz. Dzielili się doświadczeniami rozwoju Ruchu w ich krajach. Mówili m.in., że program formacyjny Ruchu jest programem katechumenalnym, jest więc — uniwersalny. Przeniesienie wizji Ruchu i jego programu formacyjnego nie wymaga zasadniczych zmian.

Szczególnym znakiem jedności każdej Kongregacji jest obecność biskupa. Zgromadzenie otworzył metropolita częstochowski arcybiskup Stanisław Nowak, natomiast biskup Wiktor Skworc, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło—Życie, uczestniczył w następnych dwóch dniach Kongregacji. W kolejne dni, wraz z biskupem Piotrem Liberą, przewodniczył Eucharystii.

Pamięć świadków

Tematem tegorocznej Kongregacji, jak i następującego po niej roku pracy, jest hasło: „Pamięć świadków”. Jest ono odpowiedzią na wezwanie Papieża wyrażone przede wszystkim w „Tertio millennio adveniente” oraz w liście apostolskim „Novo millennio ineunte”. Ojciec Święty zachęca do zrobienia wszystkiego, by zachować pamięć o tych, „którzy poszli za Chrystusem różnymi drogami chrześcijańskiego powołania”. Człowiek dla kształtowania swojej tożsamości potrzebuje zakorzenienia się w historii swojego narodu, Kościoła, regionu, rodziny... Dopiero wtedy może odpowiedzieć na pytania: kim jest, co ze sobą wnosi, z czym przychodzi... Red. A. Grajewski w swoim wystąpieniu powiedział m.in., że do Kościoła należy strzeżenie pamięci o tym, co wydarzyło się w naszej Ojczyźnie. Do historii należy wszystko, zarówno to, co jest martyrologią, jak i to, co jest antyświadectwem. Naszym zadaniem jest więc pamiętanie, ale także i oczyszczanie pamięci z fałszu, stereotypów... To, co dokonało się w Polsce w 1989 r. nie jest tylko zasługą grupy dysydentów znanych z nazwiska, ale także tysięcy ludzi — świeckich i duchowieństwa, którzy swoją postawą codziennego życia — wierności prawdzie, wartościom... zmieniali oblicze naszej Ojczyzny.

Świadkowie Ruchu

Arcybiskup S. Nowak powiedział, że w Ruchu mamy już świadków — są nimi ks. F. Blachnicki i ks. W. Danielski (drugi moderator krajowy Ruchu Światło—Życie). Przez pamięć wyrażoną we wspomnieniach, wypowiedziach — byli obecni na tej Kongregacji.

Ks. F. Blachnicki jest świadkiem, co znaczy, że jest męczennikiem; mimo iż nie doświadczył męczeństwa Golgoty, dane mu było jednak męczeństwo Getsemani. Wyjaśniając zawiłości prowadzenia procesu beatyfikacyjnego, o. Gabriel Bartoszewski OFMCap powiedział, że życie Sługi Bożego jest przesłaniem dla Kościoła wczoraj, dziś i jutro. Troska o przebieg i zakończenie procesu winna być — przez modlitwę — troską wszystkich.

Ks. Wojciecha Danielskiego wspominali kapłani w homiliach jutrzni i nieszporów. Jego życie jest wzorem kapłana-sługi, który w swej służbie Ruchowi „wydał samego siebie”. Był mistykiem liturgii i Eucharystii. Jest wzorem dla kapłanów posługujących w Ruchu.

„Co Duch mówi do Kościołów”

Temat „Pamięć świadków” wyznacza konkretne zadania, które członkowie Ruchu powinni podjąć. Bp W. Skworc mówił o powołaniu do świętości. Przestrzegając przed nadmiernym aktywizmem oraz szukaniem sukcesu, przypomniał, że Kościół jest żywy przez Głowę, a nie przez nasze działanie.

O roli świadectwa mówiła red. A. Petrowa-Wasilewicz. Opisując, jak kolegom swojego syna wyjaśniała zapis na drzwiach: „KMB”, powiedziała, że czuła się, jak gdyby mówiła im o zwyczajach ludzi swojego, ale dla nich zupełnie obcego plemienia. Tylko świadkowie miłości Chrystusa mogą mówić i być słuchani.

Na konkretne areopagi zaangażowania członków Ruchu Światło—Życie wskazali ks. prof. J. Szymik, mówiąc o kulturze, oraz K. Wojcieszek — o zaangażowaniu społecznym.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama