Przedziwne są drogi Bożego działania. W historii zbawienia posługuje się On różnymi osobami, aby realizować swój plan. W Ewangelii pojawia się dzisiaj postać poganina. To cezar, którego wizerunek obecny na denarze posłużył Jezusowi do odpowiedzi na podchwytliwe pytania.

Płacenie podatków wywołuje sporo emocji. Jezus nie wchodzi w spór na ten temat – choć życie chrześcijańskie pociąga za sobą moralne zobowiązania wobec społeczeństwa – a jedynie wykorzystuje okazję, aby udzielić odpowiedzi na poziomie wyższym niż zadane pytanie. Obowiązek płacenia podatków jest łatwiejszy do spełnienia od polecenia Jezusa, aby Bogu oddać to, co do Niego należy.

Denar posiadał wizerunek cezara. Słowa Jezusa: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara” są opowiedzeniem się po stronie ziemskich zobowiązań. Ale druga część odpowiedzi: „a Bogu to, co należy do Boga” odnosi się do naszego życia w relacji z Bogiem. My jako Boże stworzenia nosimy podobieństwo Stwórcy. Jesteśmy więc wezwani, aby Bogu oddać siebie.