10.01.2024

Egzorcyzmy i uzdrowienia są jedynie znakiem

To dopiero pierwszy dzień publicznej działalności Zbawiciela, a już wypełniony jest cudami. Zaraz po wyjściu z synagogi udaje się wraz z pierwszymi uczniami na odpoczynek do domu Szymona i Andrzeja. Tam okazuje się, że teściowa pierwszego z nich leży w gorączce. Kiedy dowiaduje się o tym Jezus, uzdrawia ją podnosząc za rękę. W następstwie już wieczorem przynoszą do Niego wszystkich chorych i opętanych z całego miasta.

W ten sposób autor Ewangelii pokazuje nie tylko odpowiedzialność mieszkańców Kafarnaum za cierpiących braci, ale także zapowiada wspólnotę Kościoła-Ciała, która troszczy się o swoje chore członki. Uzdrowienia są także świadectwem miłości Jezusa względem zniszczonych przez cierpienie, chorobę czy w sensie duchowym przez grzech. Dlatego św. Marek nie boi się użyć tu tego samego czasownika, który określa wskrzeszenie z martwych.

Uwagę zwraca też określenie „całe miasto”, które można rozumieć nie tylko jako wyraz popularności Jezusa, ale także powszechność potrzeby uzdrowienia. Każdy bowiem zmaga się z cierpieniem, chorobą, grzechem, z których chce być uwolniony. Za tym drugim wyjaśnieniem przemawia również fakt, że Chrystus „nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest”. Nie szuka więc rozgłosu, popularności, a jedynie ratunku dla konkretnego człowieka.

Potwierdza to również udając się na miejsce pustynne „gdy jeszcze było ciemno”. Chce zostać niezauważony, sam na sam z Ojcem na modlitwie. Do powrotu nie przekonują go nawet namowy Szymona i towarzyszy, którzy uważają, że ich Mistrz marnuje świetną okazję do zdobycia popularności i zwolenników. Jezus w wymowny sposób pokazuje im, że nie przyszedł szukać rozgłosu, ale głosić Dobrą Nowinę. Egzorcyzmy i uzdrowienia są jedynie znakiem jej prawdziwości.

Omawiamy fragment Ewangelii pokazuje, że uzdrowienia wymaga cała rzeczywistość, każdy wymiar ludzkiego życia. Ten religijny, jak i codzienny. Jezus przyszedł uzdrowić ciało i duszę. I nie ma tu osób uprzywilejowanych ani odrzuconych. Królestwo Boże ma charakter powszechny, jest otwarte dla każdego, także dla Ciebie.