Aureola nad obciętą głową
Z odrętwienia wyrwał go męski śpiew, dziwnie kontrastujący z ponurym miejscem, w którym się znajdował. Chwiejnym krokiem podszedł do okna i uczepił się krat. U dołu, eskortowani przez strażników, ze świecami w rękach, szli na straszną śmierć kartuzi. Znał ich, spędził w ich klasztorze cztery lata. „Wielbi dusza moja Pana...” – pełna chwały pieśń obijała się echem o posępne mury londyńskiej Tower. Tomasz More zacisnął palce na żelaznych prętach. Wiedział: teraz kolej na niego.
Nowości w serwisie
- Orban: polscy patrioci zostali wyrzuceni, a na ich miejsce przyszła liberalna tęczowa koalicja
- „Polscy rodzice chcą mądrej szkoły”. Manifestacja w Nowym Targu przeciw tzw. edukacji zdrowotnej
- Jubileusz w pigułce. Co jest najważniejsze w Roku Świętym?
- Boże dojrzewanie
- Naród i Biblia
- Nad kim płacze Rachela?
- Papież potępia bombardowanie Gazy
- Rośnie liczba ofiar zamachu w Magdeburgu. Jest bardzo wielu rannych
- Ponad 200 tys. Polaków przeciwko narkotykowi pornografii. W Sejmie złożono projekt ustawy
- Linda Gibbons wolna. Działaczka pro-life spędziła w więzieniach 11 lat
