Łaska dla całego Kościoła

W niedzielę 28 sierpnia w rozważaniu przed modlitwą «Anioł Pański» Ojciec Święty nawiązał do XX Światowego Dnia Młodzieży w Kolonii.

Naprawdę nadzwyczajnym doświadczeniem kościelnym był w minionym tygodniu Światowy Dzień Młodzieży w Kolonii, w którym uczestniczyła ogromna rzesza młodych ludzi ze wszystkich stron świata, a towarzyszyli im liczni biskupi, kapłani, zakonnicy i zakonnice. To opatrznościowe wydarzenie było łaską dla całego Kościoła. Rozmawiając z biskupami niemieckimi na krótko przed powrotem do Włoch, powiedziałem, że młodzi skierowali do swych pasterzy, a w pewnym sensie do wszystkich wierzących przesłanie, które jest zarazem prośbą: «Pomagajcie nam być uczniami i świadkami Chrystusa. Jak Trzej Królowie przybyliśmy, aby Go spotkać i adorować». Z Kolonii młodzi odjechali do swoich miast i krajów przepełnieni wielką nadzieją, nie tracąc jednak z oczu niemałej liczby trudności, przeszkód i problemów, które w tych naszych czasach wiążą się z autentycznym poszukiwaniem Chrystusa i wiernym przyjęciem Jego Ewangelii.

Nie tylko młodzież, lecz także wspólnoty i sami pasterze muszą coraz lepiej uświadamiać sobie podstawową dla ewangelizacji rzecz: tam gdzie Bóg nie jest stawiany na pierwszym miejscu, gdzie nie jest czczony, bo nie uznawany za najwyższe Dobro, godność człowieka narażona jest na niebezpieczeństwo. Dlatego jest rzeczą pilną, by prowadzić dzisiejszego człowieka do «odkrycia» prawdziwego oblicza Boga, który objawił się nam w Jezusie Chrystusie. Dzięki temu również ludzie naszych czasów będą mogli, jak Trzej Królowie, pokłonić się przed Nim i oddać Mu hołd. W rozmowie z biskupami niemieckimi przypomniałem, że adoracja nie jest «luksusem, lecz priorytetem». Szukanie Chrystusa powinno być nieustannym pragnieniem ludzi wierzących, młodzieży i dorosłych, wiernych i ich pasterzy. Do tego poszukiwania należy zachęcać, wspierać je i ukierunkowywać. Wiara nie jest po prostu przyjęciem kompletnego zbioru dogmatów, co ugasiłoby pragnienie Boga obecne w duszy ludzkiej. Przeciwnie, kieruje ona człowieka, pielgrzymującego w czasie, ku Bogu, wciąż nowemu w swej nieskończoności. Chrześcijanin to zatem jednocześnie ten, kto szuka, i ten, kto znajduje. To właśnie sprawia, że Kościół jest młody, otwarty na przyszłość, bogaty w nadzieję dla całej ludzkości.

Św. Augustyn, którego dziś wspominamy, jest autorem wspaniałych refleksji na temat wezwania Psalmu 104: «Quaerite faciem eius semper — szukajcie zawsze Jego oblicza!» Zwraca on uwagę, że to wezwanie dotyczy nie tylko tego życia; odnosi się także do wieczności. Odkrywanie «oblicza Bożego» nigdy się nie kończy. Im bardziej zagłębiamy się w piękno Bożej miłości, tym piękniejsze staje się dalsze poszukiwanie, tak iż «amore crescente inquisitio crescat inventi — wraz ze wzrostem miłości wzrasta poszukiwanie odnalezionego» (Enarr. in Ps., 104, 3: CCL 40, 1537; Objaśnienia Psalmów, ATK 1986, tłum. Jan Sulowski, s. 75).

Także i my w głębi serca pragniemy tego doświadczyć. Niech nam to wyjedna przez swoje wstawiennictwo wielki biskup Hippony; niech nam to wyjedna przez swą matczyną pomoc Maryja, Gwiazda Ewangelizacji, do której zwrócimy się teraz w modlitwie «Anioł Pański».

opr. mg/mg