Liturgia na dzisiaj:

Pierwsze czytanie

Ap 5, 1-10

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła

Ja, Jan, ujrzałem na prawej dłoni Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie opieczętowaną siedmiu pieczęciami.

I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt – na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią – otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.

I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».

I ujrzałem między tronem z czterema Istotami żyjącymi a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, cztery Istoty żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».

Psalm responsoryjny

Ps 149 (148), 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b (R.: por. Ap 5, 10)

Tyś nas uczynił kapłanami Boga
Albo: Alleluja

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują swym Królem.

Tyś nas uczynił kapłanami Boga
Albo: Alleluja

Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.

Tyś nas uczynił kapłanami Boga
Albo: Alleluja

Niech święci cieszą się w chwale, *
niech się weselą przy uczcie niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.

Tyś nas uczynił kapłanami Boga
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ps 95 (94), 8a. 7d

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 19, 41-44

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.

Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Płacz nad Jerozolimą

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

To kolejna zapowiedź zniszczenia Jerozolimy. Łzy Jezusa świadczą o tym, że Jego troska o zbawienie ludzi jest autentyczna. Chrystus pragnie naszego zbawienia. Podejmuje radykalne kroki, aby z orędziem Dobrej Nowiny dotrzeć do każdego z nas. Swoje słowa potwierdza czynami. Nie tylko deklaruje, że nas kocha, ale postanawia oddać za nas własne życie. Bóg kocha nas do szaleństwa krzyża. Nie pragnie naszej śmierci, ale wiecznego życia dla nas.

Jerozolima została zniszczona w roku 70 n.e. Proroctwo Jezusa się spełniło. Miasto poniosło konsekwencje własnego wyboru – odrzucenia Boga, który w Jezusie Chrystusie przynosił światu zbawienie. Bóg szanuje nasze wybory, chociaż sprawia Mu to ogromny ból. Jeśli chcemy żyć według własnych planów, wbrew Jego woli – On to uszanuje. Jednak czy liczymy się z konsekwencjami naszych wyborów? Czy odrzucając Boga i Jego wolę, mamy świadomość tego, do czego doprowadzi nasz wybór?

Bóg jest cierpliwy. Czekał 40 lat na nawrócenie mieszkańców Jerozolimy, „miasta pokoju”. Przez ten długi czas nie tylko dawał szansę na nawrócenie, ale wykorzystywał różne środki, aby dotrzeć do zatwardziałych ludzkich serc. I dziś Bóg wzywa każdego z nas do przemiany własnego życia, do porzucenia wszystkiego, co nie-Boże, i dobrowolnego poddania się Jego woli. Bóg jest cierpliwy wobec nas, ale czas jest krótki. Nie zmuszajmy Boga, aby i nad nami zapłakał.