Pierwsze czytanie
Jr 31, 7-9
Czytanie z Księgi proroka JeremiaszaTak mówi Pan: «Wykrzykujcie radośnie na cześć Jakuba, weselcie się pierwszym wśród narodów! Głoście, wychwalajcie i mówcie: Pan wybawił swój lud, Resztę Izraela!Oto sprowadzę ich z ziemi północnej i zgromadzę ich z krańców ziemi. Są wśród nich niewidomi i dotknięci kalectwem, kobieta brzemienna wraz z położnicą: powracają wielką gromadą.Oto wyszli z płaczem, lecz wśród pociech ich przyprowadzę. Przywiodę ich do strumienia wody równą drogą – nie potkną się na niej. Jestem bowiem ojcem dla Izraela, a Efraim jest moim synem pierworodnym».
Psalm responsoryjny
Ps 126 (125), 1b-2b. 2c-3. 4-5. 6 (R.: por. 3a)
Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nasGdy Pan odmienił los Syjonu, * wydawało się nam, że śnimy. Usta nasze były pełne śmiechu, * a język śpiewał z radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nasMówiono wtedy między narodami: * «Wielkie rzeczy im Pan uczynił». Pan uczynił nam wielkie rzeczy * i radość nas ogarnęła.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nasOdmień znowu nasz los, o Panie, * jak odmieniasz strumienie na Południu. Ci, którzy we łzach sieją, * żąć będą w radości.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nasIdą i płaczą, * niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością, * niosąc swoje snopy.Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas
Drugie czytanie
Hbr 5, 1-6
Czytanie z Listu do HebrajczykówKażdy arcykapłan, spomiędzy ludzi brany, dla ludzi jest ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć tym, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien tak za lud, jak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. A nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron.Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem», jak i w innym miejscu: «Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka».
Werset przed Ewangelią (Alleluja)
2 Tm 1, 10b
Alleluja, alleluja, allelujaNasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Mk 10, 46b-52
Słowa Ewangelii według Świętego MarkaGdy Jezus wraz z uczniami i sporym tłumem wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak, Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze. A słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Wielu nastawało na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Synu Dawida, ulituj się nade mną!»Jezus przystanął i rzekł: «Zawołajcie go». I przywołali niewidomego, mówiąc mu: «Bądź dobrej myśli, wstań, woła cię». On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się na nogi i przyszedł do Jezusa.A Jezus przemówił do niego: «Co chcesz, abym ci uczynił?»Powiedział Mu niewidomy: «Rabbuni, żebym przejrzał».Jezus mu rzekł: «Idź, twoja wiara cię uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą.[Uwaga, w kościołach, których data poświęcenia nie jest obchodzona jako odrębne święto, obchodzi się w ostatnią niedzielę października rocznicę poświęcenia kościoła własnego. W tym przypadku obowiązuje następujący zestaw czytań:1. 1 Krl 8, 22-23. 27-30 lub 2 Krn 5, 6-10. 13 – 6, 2Psalm: Ps 84 (83), 3-4. 5 i 10. 11 (R.: por. 2)2. Ef 2, 19-22 lub 1 Kor 3, 9b-11. 16-17Aklamacja: 2 Krn 7, 16Ewangelia: Mt 16, 13-19 lub Łk 19, 1-10]