grudnia

czwartek

Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Damazego I, papieża

Rok liturgiczny: A/II

Pierwsze czytanie:

Iz 41, 13-20

Psalm responsoryjny:

Ps 145 (144), 1bc i 9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8)

Werset przed Ewangelią:

Iz 45, 8

Ewangelia:

Mt 11, 11-15

Patroni:

św. Damazy,
św. Wiktoryk i Fuscian,
św. Sabin,
św. Daniel,
bł. Dawid,
bł. Frank Lippi,
bł. Hugolin Magalotti,
bł. Hieronim Ranuzzi,
bł. Marcin Lumbreras Peralta i Melchior Sánchez Pérez,
bł. Artur Bell,
bł. Maria a Columna Villalonga Villalba,
bł. Maria od Jezusa Cudownego (Maravillas) Pidal y Chico de Guzmán

Liturgia na jutro:

Pierwsze czytanie

Iz 41, 13-20

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Ja, Pan, twój Bóg, ująłem twą prawicę, mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą».

Nie bój się, robaczku Jakubie, nieboraku Izraelu! Ja cię wspomagam – mówi Pan – odkupicielem twoim – Święty Izraela. Oto Ja przemieniam cię w młockarskie sanie, nowe, o podwójnym rzędzie zębów: ty zmłócisz i pokruszysz góry, zamienisz pagórki w drobną sieczkę; ty je przewiejesz, a wicher je porwie i trąba powietrzna rozmiecie. Ty natomiast rozradujesz się w Panu, chlubić się będziesz w Świętym Izraela.

Nędzni i biedni szukają wody, a jej nie ma! Ich język wysechł już z pragnienia. Ja, Pan, wysłucham ich, nie opuszczę ich Ja, Bóg Izraela. Każę wytrysnąć strumieniom na nagich wzgórzach i źródłom wód pośrodku nizin. zamienię pustynię w pojezierze, a wyschniętą ziemię w wodotryski. Na pustyni zasadzę cedry, akacje, mirty i oliwki; rozkrzewię na pustkowiu cyprysy, wiązy i bukszpan obok siebie. ażeby zobaczyli i poznali, rozważyli i pojęli wszyscy, że ręka Pańska to uczyniła, że Święty Izraela tego dokonał.

Psalm responsoryjny

Ps 145 (144), 1bc i 9. 10-11. 12-13 (R.: por. 8)

Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, *
i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.

Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

Pan jest łagodny i bardzo łaskawy

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Iz 45, 8

Alleluja, alleluja, alleluja

Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, niech jak deszcz spłynie z obłoków,
niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 11, 11-15

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do tłumów:

«Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on. A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu, a zdobywają je ludzie gwałtowni. Wszyscy bowiem Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie uznać, to on jest Eliaszem, który ma przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha!»

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Najmniejszy w królestwie

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

„Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiasty nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on". To zdanie może nas zaskakiwać. Jan Chrzciciel – największy z proroków, ten który przygotował drogę Mesjaszowi, który ochrzcił samego Jezusa – i nagle słyszymy, że najmniejszy w królestwie jest od niego większy?

Klucz tkwi w zrozumieniu, czym jest królestwo niebieskie. Jan stał na progu. Zapowiadał, wskazywał, przygotowywał. Ale my, którzy żyjemy po zmartwychwstaniu Chrystusa, uczestniczymy już w królestwie. Mamy dostęp do sakramentów, do Eucharystii, do życia w łasce uświęcającej. Mamy Ducha Świętego mieszkającego w naszych sercach. To, co Jan tylko zapowiadał, my już posiadamy.

Ale jest tu także wyzwanie. Jezus mówi dalej o gwałcie, jakiego doznaje królestwo niebieskie, i o ludzkiej przemocy próbującej je zdobyć. To nie przypadek. Dar królestwa to także odpowiedzialność. Otrzymaliśmy więcej niż prorocy Starego Testamentu. Pytanie brzmi: co z tym robimy? Czy żyjemy świadomie tym wielkim darem? Czy królestwo niebieskie – już obecne w nas – zmienia nasze życie?

Pytajmy się szczerze: Czy doceniam wielkość daru, jaki otrzymałem? Czy wiem, że jako ochrzczony, jako ten kto przyjmuje Eucharystię, uczestniczę w czymś większym niż największy z proroków? Czy też traktuję swoją wiarę jako coś oczywistego, rutynowego, nieciekawego? Jan Chrzciciel całe życie poświęcił, by przygotować drogę Mesjaszowi. A my już Go mamy. Pytanie brzmi: co z tym robimy?