3
kwietnia
czwartek
IV Tydzień Wielkiego Postu
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Wj 32, 7-14
Psalm responsoryjny:
Ps 106
Werset przed Ewangelią:
J 3, 16
Ewangelia:
J 5, 31-47

Patroni:

Liturgia na jutro:

Pierwsze czytanie

Wj 32, 7-14
Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan rzekł do Mojżesza: «Zstąp na dół, bo sprzeniewierzył się lud twój, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej. Bardzo szybko zawrócili z drogi, którą im nakazałem, i utworzyli sobie posąg cielca odlanego z metalu, i oddali mu pokłon, i złożyli mu ofiary, mówiąc: „Izraelu, oto twój bóg, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”».

I jeszcze powiedział Pan do Mojżesza: «Widzę, że lud ten jest ludem o twardym karku. Pozwól Mi, aby rozpalił się gniew mój na nich. Chcę ich wyniszczyć, a ciebie uczynić wielkim ludem».

Mojżesz jednak zaczął usilnie błagać Pana, Boga swego, i mówić: «Dlaczego, Panie, płonie gniew Twój przeciw ludowi Twemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką mocą i silną ręką? Czemu to mają mówić Egipcjanie: „W złym zamiarze wyprowadził ich, chcąc ich wygubić w górach i zgładzić z powierzchni ziemi”? Odwróć zapalczywość Twego gniewu i zaniechaj zła, jakie chcesz zesłać na Twój lud. Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie, mówiąc do nich: „Uczynię potomstwo wasze tak licznym jak gwiazdy niebieskie, i całą ziemię, o której mówiłem, dam waszym potomkom i posiądą ją na wieki”».

Wówczas to Pan zaniechał zła, jakie zamierzał zesłać na swój lud.

Psalm responsoryjny

Ps 106
Ps 106 (105), 19-20. 21-22. 23 (R.: por. 4)
Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

U stóp Horebu zrobili cielca *
i pokłon oddawali bożkowi ulanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę *
na podobieństwo cielca jedzącego siano.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, *
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chamitów, *
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Postanowił ich zatem wytracić, *
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec.
On wstawił się do Niego, *
aby odwrócić Jego gniew niszczący.

Pamiętaj o nas i przyjdź nam z pomocą

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

J 3, 16

Chwała Tobie, Królu wieków

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Chwała Tobie, Królu wieków

Ewangelia

J 5, 31-47
Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do Żydów:

«Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, świadectwo moje nie byłoby prawdziwe. Jest ktoś inny, kto wydaje świadectwo o Mnie; a wiem, że świadectwo, które o Mnie wydaje, jest prawdziwe.

Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.

Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; nie macie także Jego słowa, trwającego w was, bo wy nie uwierzyliście Temu, którego On posłał.

Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. Nie odbieram chwały od ludzi, ale poznałem was, że nie macie w sobie miłości Boga. Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył ktoś inny we własnym imieniu, to przyjęlibyście go. Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

Nie sądźcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. Gdybyście jednak wierzyli Mojżeszowi, to i Mnie wierzylibyście. O Mnie bowiem on pisał. Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?»

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Światłość, która rozprasza ciemności

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Jezus jest światłością pochodzącą z nieba, od Boga Ojca. Przyszedł na świat po to, aby ludzkość nie trwała dłużej w ciemnościach grzechu i zła. Przyjęcie Jezusa jest koniecznością, by doświadczyć wolności i nasycić się światłem, które daje nadzieję i nadaje sens ludzkiemu życiu. Niektórzy Żydzi odrzucili Jezusa, ponieważ nie pasował On do ich świata – obnażał ich chorą mentalność i mówił o sobie, że jest Synem Bożym.

Czytając Ewangelię w ostatnich dniach, widzimy, jak narasta napięcie między Jezusem a Żydami. Są oni przekonani, że walka z Jezusem jest obroną ich religii i wyrazem wierności Bogu. Tymczasem w rzeczywistości odrzucają Boga, sądząc, że działają w Jego obronie. Ta duchowa ślepota może dotknąć również każdego z nas. Jeśli uparcie trwamy przy własnych wyobrażeniach, a nasze serce zamykamy na działanie Ducha Bożego, może się okazać, że nasza postawa nie ma nic wspólnego z prawdziwą wiernością Bogu.

Uważajmy, czego słuchamy i komu wierzymy. Jezus zapowiadał, że pojawi się wielu fałszywych proroków, którzy będą pięknie przemawiać w Jego imieniu, ale w rzeczywistości będą zwodzić ludzi i odciągać ich od Boga. Musimy być ostrożni i czujni, nie przyjmować bezkrytycznie nowości, które nie znajdują potwierdzenia w Biblii. Studiujmy Słowo Boże, niech stanie się ono dla nas pierwszym i najważniejszym źródłem rozwoju naszej wiary.