16
kwietnia
środa
Wielki Tydzień
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Iz 50, 4-9a
Psalm responsoryjny:
Ps 69
Ewangelia:
Mt 26, 14-25

Patroni:

  • św. Leonides i 7 towarz.,
  • św. Optat i 17 towarz.,
  • św. Engracja,
  • św. Gajusz i Krescens,
  • św. Turybiusz,
  • św. Fructuosus,
  • św. Magnus,
  • św. Drogo,
  • św. Contard,
  • św. Benedykt Józef Labre,
  • bł. Piotr Delépine, Jan Ménard i 24 towarz. ,
  • św. Maria Bernardeta Soubirous

Liturgia na wczoraj:

Pierwsze czytanie

Iz 50, 4-9a
Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Pan Bóg mnie obdarzył językiem wymownym, bym umiał pomóc strudzonemu krzepiącym słowem. Każdego rana pobudza me ucho, bym słuchał jak uczniowie. Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem.

Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem.

Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam.

Blisko jest Ten, który mnie uniewinni. Kto się odważy toczyć spór ze mną? Wystąpmy razem! Kto jest moim oskarżycielem? Niech się zbliży do mnie!

Oto Pan Bóg mnie wspomaga. Któż mnie potępi?

Psalm responsoryjny

Ps 69
Psalm (Ps 69 (68), 8-10. 21-22. 31 i 33-34 (R.: por. 14c)

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie

Dla Ciebie znoszę urąganie, hańba twarz mi okrywa, †
dla braci moich stałem się obcym *
i cudzoziemcem dla synów mej matki.
Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera *
i spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie

Hańba złamała me serce i sił mi zabrakło, †
czekałem na współczucie, lecz nikt się nie zjawił, *
i na pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.
Domieszali trucizny do mego pokarmu, *
a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie

Pieśnią chcę chwalić imię Boga *
i wielbić Go z dziękczynieniem.
Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, †
niech ożyje serce szukających Boga. *
Bo Pan wysłuchuje biednych
i swoimi więźniami nie gardzi.

W Twojej dobroci wysłuchaj mnie, Panie

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Chwała Tobie, Królu wieków

Witaj, nasz Królu i Zbawicielu,
Ty sam zlitowałeś się nad grzesznymi.

Chwała Tobie, Królu wieków

Albo:

Chwała Tobie, Królu wieków

Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca,
jak cichego baranka na zabicie zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie.

Chwała Tobie, Królu wieków

Ewangelia

Mt 26, 14-25
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.

W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?»

On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.

Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda».

Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?»

On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».

Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Być Judaszem

ks. Nikos Skuras ks. Nikos Skuras

„Pomóc strudzonemu krzepiącym słowem”. W homiliach, które głoszę, tak jest. Jednak czasami mój język dociska kogoś strudzonego słowem oskarżającym, sądzącym, twardym. Kiedy chcę kogoś przekonać na siłę.

Dzisiejsza postać Judasza, jest Słowem Boga do ciebie Czytelniku. Nie o „marnotrawnym uczniu”, lecz o tobie. Judasz jest lustrem. Możesz zobaczyć głęboką prawdę o sobie. Ojcowie Kościoła komentując tę Ewangelię podkreślają walkę duchową, która dokonuje się w człowieku. Walka między tym, co mówi tobie Czytelniku twój rozum i tym w jaki sposób Bóg prowadzi historię świata, w której zawarta jest także historia twoja i twojej rodziny.

Jest w Izraelu Domus Galilaeae obok Jeziora Genezaret. Jest tam rzeźba ukazująca Apostołów słuchających Jezusa. Wszyscy mają wzrok skierowany na Nauczyciela. Judasz patrzy w inną stronę. Zajęty jest swoimi myślami, swoimi wizjami: Jak ma potoczyć się historia Izraela; Jaki powinien być Mesjasz; Jaki ma być w tym udział Iskarioty. Dlatego Słowo Boże nie mogło w nim wylądować. Można zaryzykować tezę, że Judasz nie był zainteresowany pieniędzmi. Gdyby tak było, zażądałby większej kwoty. Chodziło mu o sprowokowanie Jezusa, by użył swojej wszechmocy i rozpoczął zwycięską walkę z Rzymianami. Kiedy zobaczył, że Jezus oddał się w ręce katów, nie miał w sobie Słowa, które uchroniłoby go od samobójstwa.

Czy widzisz coś w tym lustrze? Ile razy kłócisz się z kimś z rodziny i nie słuchasz jego argumentów. Nie pozwalasz, by słowo tego człowieka wylądowało w twoim sercu. Ten, kto pokornie przyjmuje słowo człowieka, otwiera się na Słowo Boga, które przynosi mu światło. Ale tu jest problem. Masz swoje racje i opinie na temat innych. Masz dużo szufladek. Męczy cię słuchanie innych. Odwracasz głowę, gdy żona przedstawia ci swój punkt widzenia i kontemplujesz twoje argumenty. Jak Judasz.

Ale jest Dobra Nowina. Chrystus kochał Judasza. Także za niego umarł na krzyżu. Walczył o niego, by się nie potępił. Kościół nie wypowiada się w sprawie wyboru, którego Judasz dokonał w chwili śmierci. Jezus tak samo kocha ciebie, gdy ogarnia cię czarna rozpacz z powodu twoich błędów i niewierności. On walczy byś ostatecznie wybrał Miłość. Nie czekaj na śmierć. Zacznij ćwiczyć to wybieranie Jego Miłości już teraz.

 

Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Jeśli chcesz wesprzeć naszą działalność, możesz to zrobić tutaj.