13
października
poniedziałek
Wspomnienie bł. Honorata Koźmińskiego, prezbitera
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Rz 1, 1-7
Psalm responsoryjny:
Ps 98
Werset przed Ewangelią:
Ps 95 (94), 8a. 7d
Ewangelia:
Łk 11, 29-32

Patroni:

  • św. Teofil,
  • św. Faust, January i Marcjalis ,
  • św. Florencjusz,
  • św. Lubentius,
  • św. Romulus,
  • św. Wenanty,
  • św. Leobonus,
  • św. Comganus,
  • św. Simbert,
  • św. Gerald,
  • św. Łukasz,
  • bł. Gerard,
  • św. Chelidona,
  • bł. Magdalena Panatieri,
  • bł. Aleksandra Maria da Costa

Liturgia na wczoraj:

Pierwsze czytanie

Rz 1, 1-7
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej, którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych. Jest to Ewangelia o Jego Synu – pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości pełnym mocy Synem Bożym przez powstanie z martwych – o Jezusie Chrystusie, Panu naszym.

Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze. Wśród nich jesteście i wy, powołani przez Jezusa Chrystusa.

Do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa!

Psalm responsoryjny

Ps 98
Ps 98 (97), 1. 2-3ab. 3cd-4 (R.: por. 2a)

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ps 95 (94), 8a. 7d
Alleluja, Alleluja, Alleluja

Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,
lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Ewangelia

Łk 11, 29-32
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Czy ksiądz może uczyć matematyki?

ks. Antoni Bartoszek ks. Antoni Bartoszek

Paweł pisze List do Rzymian niewiele ponad 20 lat po swoim nawróceniu, w czasie dłuższego pobytu w Koryncie, w ramach trzeciej wyprawy misyjnej. Jest już zatem doświadczony w pracy misyjnej i apostolskiej. Mówiąc współczesnym językiem, ma ugruntowaną świadomość siebie, własnej tożsamości i swoich zadań: „Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, z powołania apostoł, przeznaczony do głoszenia Ewangelii Bożej”. Ta samoświadomość nie rodzi w nim pychy. Wie bowiem, że to, kim jest i co robi, jest niezasłużonym Bożym darem, który został mu udzielony przez Jezusa: „przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd apostolski”. Paweł wie precyzyjnie, jaka jest treść Ewangelii, którą głosi. Jest mianowicie Ewangelią, „którą Bóg przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach świętych. Jest to Ewangelia o Jego Synu – pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości pełnym mocy Synem Bożym przez powstanie z martwych – o Jezusie Chrystusie, Panu naszym”.

Paweł wie też, do kogo Ewangelia jest adresowana i ze względu na kogo on – Paweł został apostołem: „aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze”. Precyzyjnie ma też określonych adresatów listu: chrześcijan w Rzymie, których jeszcze jak dotąd nie odwiedził, ale o których wiele słyszał: „do wszystkich przez Boga umiłowanych, powołanych świętych, którzy mieszkają w Rzymie: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa”.

Takich dokładnie potrzebujemy duszpasterzy. Po pierwsze, świadomych siebie, którzy wiedzą, że przez święcenia kapłańskie zostali włączeni w sukcesję apostolską: są współpracownikami biskupów, którzy z kolei są następcami apostołów; każdy kapłan ma swoją przeszłość i historię (Paweł był prześladowcą chrześcijan), teraz jednak jest kapłanem i pełni misję apostolską. Po drugie, potrzebujemy pasterzy pokornych: łaska święceń i urząd kapłana są darem Bożym, a nie ich zasługą. Po trzecie, księża są po to, by głosili Ewangelię Bożą wraz z całym nauczaniem Kościoła. To jest główna i właściwie jedyna treść ich przepowiadania. Zdarza się, że kapłani robią różne inne rzeczy; czasem w szkole uczą innego przedmiotu niż religia, na przykład matematyki. Jeśli to czynią (Paweł, gdy zaszła potrzeba, wyrabiał namioty: Dz 18, 1-5), to winno to być rozwiązanie chwilowe i poboczne (tak jak u Pawła), nigdy nieosłabiające głównej misji apostolskiej księdza oraz tożsamości kapłańskiej.

Po czwarte, ksiądz winien mieć świadomość, że Ewangelia jest uniwersalna i jest skierowana do „wszystkich pogan”, czyli do nieochrzczonych (na przykład migrantów, niezwiązanych z chrześcijaństwem), by wszystkich doprowadzić do „posłuszeństwa wierze”. Po piąte, duszpasterz winien wiedzieć precyzyjnie, kto obecnie jest adresatem jego nauczania: nie ogólnie wszyscy, ale określone wspólnoty, do których jest posłany mocą dekretu biskupa. Przede wszystkim jest to wspólnota parafialna oraz – w przypadku katechety – uczniowie w szkole (Paweł nauczał w konkretnych wspólnotach i pisał listy do określonych gmin chrześcijańskich).

Być może także uczestnicy portali społecznościowych mogą być adresatami nauczania księdza, choć w ich przypadku duszpasterz winien pamiętać, by przekonanie, że kieruje jakiś filmik do „wszystkich chętnych w internecie”, nie zatraciło w nim poczucia odpowiedzialności za tych, do których jest posłany w pierwszym rzędzie. 

reklama