W Ewangelii Jezus przekazuje Piotrowi szczególną odpowiedzialność za Kościół. Słyszymy słowa Nauczyciela skierowane w Cezarei Filipowej do Szymona: „Ty jesteś Piotr, czyli Opoka i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,18.19). Piotr otrzymuje zapowiedź, że stanie się fundamentem Kościoła założonego przez Jezusa, a także zapowiedź „władzy kluczy”. Będzie to duchowa władza decydowania w sprawach nauczania, sprawowania sakramentów oraz dotycząca kierowania Kościołem. Przed męką Jezusa Piotr otrzymuje od Mistrza obietnicę duchowego wsparcia oraz zadanie umacniania braci w wierze. Takie słowa usłyszał wtedy Piotr od Jezusa: „Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci” (Łk 22,32). Po zmartwychwstaniu Jezus powierza Piotrowi władzę nad całym Kościołem. Trzykrotne wyznanie miłości wymazuje winę wcześniejszego trzykrotnego zaparcia się Piotra (por. J 21,15-19). Tam nad jeziorem spełnia się zapowiedź nadania prymatu Piotrowi.

Już w IV wieku po Chrystusie chrześcijanie rzymscy znali i obchodzili święto Katedry świętego Piotra, wspominając, że Apostoł był biskupem tego miasta. Składali hołd św. Piotrowi za to, że właśnie w Rzymie założył gminę chrześcijańską i miasto to obrał za stolicę chrześcijaństwa. Bazylika św. Piotra, a dokładnie tzw. konfesja św. Piotra w bazylice, zbudowane są na grobie św. Piotra. Można ten grób zobaczyć, gdy zejdzie się w podziemia bazyliki. Tak o doświadczeniu duchowym, które przeżywa katolik u grobu św. Piotra, pisze kard. G. Müller: „Turysta zwiedzający Rzym rozgląda się i powraca do domu ze swoimi wrażeniami, nie wiedząc, jak je spożytkować. Katolik przybywa jako pielgrzym do miejsc związanych z apostołami Piotrem i Pawłem, aby ich świadectwo o Chrystusie umocniło jego wiarę. (…) U grobu św. Piotra wyznaje wraz z pierwszym z Apostołów: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego» (Mt 16,16). Bez sofistycznej retoryki i we wszystkich wymiarach potraktuje serio słowa Jezusa: «Ty jesteś Piotr, czyli Opoka i na tej opoce zbuduję Kościół mój» (Mt 16,18). Istnieje tylko jeden «dom Boży, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy» (1 Tm 3,15).

Święto Katedry św. Piotra jest okazją, by medytować, czym jest i jaki jest Kościół. Idźmy dalej tropem rozważań kardynała Müllera: „Kościół katolicki jest jeden pod względem pochodzenie, jedyny pod względem posłannictwa oraz zjednoczony pod względem życia (una, unica et unita), ponieważ Chrystus jest jego Źródłem i prawdziwą Głową, widzialnie reprezentowaną w apostole Piotrze. Żaden katolik nie przyjeżdża do Rzymu, nie wiedząc, że pielgrzymuje «do (tu kardynał cytuje św. Cypriana, któremu bardzo zależało na jedności Kościoła) stolicy Piotra (cathedra Petri) i do Kościoła zajmującego pierwsze miejsce (ecclesia principalis), źródła jedności kapłańskiej». (…) Oto posłannictwo Kościoła rzymskiego rozciągające się na całą historię świata. Jego prymat uzasadnia wyłącznie obowiązek bronienia oraz umacniania jedności wiary kościoła powszechnego”.

W dzisiejsze święto módlmy się za papieża, następcę św. Piotra, by realizował misję daną od Jezusa przewodzenia Kościołowi i umacniania jego członków w wierze. Módlmy się też za Kościół święty, aby umacniając swoją tożsamość, wytrwale i odważnie kontynuował w świecie zbawczą misję Jezusa.