lipca

piątek

Wspomnienie świętych Rodziców NMP Joachima i Anny

Rok liturgiczny: B/II

Pierwsze czytanie:

Jr 3, 14-17

Psalm responsoryjny:

Jr 31, 10. 11-12b. 13 (R.: por. 10d)

Werset przed Ewangelią:

Łk 8, 15

Ewangelia:

Mt 13, 18-23

Patroni:

św. Joachim i Anna,
św. Erast,
św. Szymon (Symeon),
św. Austindus,
bł. Ewangelista i Peregryn,
bł. Hugo z Actis,
bł. Kamila Gentili,
bł. Jan Ingram,
bł. Jerzy Swallowell,
bł. Edward Thwing i Robert Nutter,
bł. Wilhelm Webster,
bł. Andrzej z Phu Yen,
bł. Marceli Gaucherius Labígne de Reignefort i Piotr Józef Le Groing de La Romagére,
św. Maria Małgorzata od św. Augustino Bonnet i IV towarz.,
św. Bartłomieja Capitanio,
bł. Wincenty Pinilla i Emmanuel Martín Sierra,
bł. Tytus Brandsma,
św. Jerzy Preca

Kolor szat: biały

Liturgia na wczoraj:

Pierwsze czytanie

Jr 3, 14-17

Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza

Pan mówi:

«Wróćcie, synowie wiarołomni, bo jestem Panem waszym i przyjmę was, po jednym z każdego miasta, po dwóch z każdego rodu, by zaprowadzić na Syjon. I dam wam pasterzy według mego serca, by was paśli rozsądnie i roztropnie.

A gdy się rozmnożycie i wydacie liczne potomstwo na ziemi w owych dniach – mówi Pan – nikt nie będzie już mówił: Arka Przymierza Pańskiego! Nikt już nie będzie o niej myślał ani jej wspominał, ani odczuwał jej braku, ani też nie uczyni nowej.

W tym to czasie Jerozolima będzie się nazywała Tronem Pana. Zgromadzą się w niej wszystkie narody w imię Pana i nie będą już postępowały według zatwardziałości swych przewrotnych serc».

Psalm responsoryjny

Jr 31, 10. 11-12b. 13 (R.: por. 10d)

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu *
i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Łk 8, 15

Alleluja, alleluja, alleluja

Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże
i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 13, 18-23

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Siewca, ziarno, podłoże, plon

ks. Janusz Chyła ks. Janusz Chyła

Ziarno, aby skiełkowało, wyrosło i wydało plon potrzebuje odpowiedniego podłoża i dogodnych warunków. Tak też jest ze słowem Bożym. Nie wydaje ono polonu w miejscach przypadkowych i bez stosownej pielęgnacji. Odpowiednim dla niego środowiskiem jest człowiek.

Ziarno, słowo i człowiek wzajemnie siebie potrzebują. Słowo bez człowieka nie wyda plonu, a człowiek bez słowa skazany jest na niebyt. I choć siła ziarna i słowa kryje się pod pozorna słabością, mają one w sobie ogromny potencjał życia.

Żniwa muszą być poprzedzone zasiewem. Chrystus – Boski Siewca, nie sieje ziarna punktowo, jedynie w miejscach gwarantujących pozytywny efekt. Dobrze zna glebę, na którą pada ziarno. Siejąc rozrzutnie, wciąż daje szansę skalistym, płytkim i zachwaszczonym sercom. Jest gotów marnotrawić ziarno siejąc je z nadzieją także w miejscach niesprzyjających, które mogą ulec przemianie i ostatecznie posiane ziarno nie będzie zmarnowane.

Ziarno królestwa Bożego jest materiałem siewnym najwyższej jakości, choć plon jest zróżnicowany. Zależy on od żyzności gleby, warunków wzrostu i zabiegów pielęgnacyjnych. Aby podczas ostatecznych żniw ziarno przyniosło obfity plon, już dzisiaj potrzebuje naszej systematycznej pielęgnacji.