30
września
sobota
Wspomnienie Św. Hieronima, prezbitera i doktora Kościoła
Rok liturgiczny: A/I
Pierwsze czytanie:
Za 2, 5-9. 14-15
Psalm responsoryjny:
Jr 31
Werset przed Ewangelią:
2 Tm 1, 10b
Ewangelia:
Łk 9, 43-45

Patroni:

Kolor szat: biały

Liturgia na wczoraj:

Pierwsze czytanie

Za 2, 5-9. 14-15
Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

Podniosłem oczy i patrzyłem. I oto zobaczyłem człowieka ze sznurem mierniczym w ręku. «Dokąd idziesz?» – zapytałem. A on rzekł: «Chcę przemierzyć Jerozolimę, aby poznać jej szerokość i długość».

I wystąpił anioł, który do mnie mówił, a przed nim stanął inny anioł, któremu on nakazał: «Śpiesz się i powiedz temu młodzieńcowi: Jerozolima pozostanie bez murów, gdyż takiele ludzi i zwierząt w niej będzie. Ja będę dokoła niej murem ognistym – mówi Pan – a chwała moja zamieszka pośród niej».

«Ciesz się i raduj, Córo Syjonu, bo już idę i zamieszkam pośród ciebie» – mówi Pan. Wówczas liczne narody przyznają się do Pana i będą ludem Jego, i zamieszkają pośród ciebie.

Psalm responsoryjny

Jr 31
Jr 31, 10. 11-12ab. 13 (R.: por. 10d)

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, *
głoście je na wyspach odległych i mówcie:
«Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi *
i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Pan bowiem uwolni Jakuba, *
wybawi go z ręki silniejszego od niego.
Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu *
i rozradują się błogosławieństwem Pana.

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
Zamienię bowiem ich smutek w radość, *
pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Pan nas obroni, tak jak pasterz owce

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

2 Tm 1, 10b
Alleluja, alleluja, alleluja

Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył,
a na życie rzucił światło przez Ewangelię.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 9, 43-45
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: «Weźcie wy sobie dobrze do serca te słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi». Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o to powiedzenie.

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Skrajne emocje

ks. Janusz Chyła ks. Janusz Chyła

Skrajne emocje   pixabay.com

Kościół daje nam dzisiaj do rozważenia jedną z krótszych Ewangelii w ciągu roku liturgicznego. Fragment składający się zaledwie z dwóch i pół wersetu zawiera skrajne emocje uczniów. Wpierw uczestniczą oni w powszechnym podziwie z powodu czynów Jezusa. Miało to  miejsce po uzdrowieniu epileptyka.

Podziw przekształca się w zdziwienie z racji zapowiedzianej – z ludzkiej perspektywy patrząc – porażki. Jezus mówi do uczniów: „Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi”. Uczniowie mieli wziąć sobie do serca drugą zapowiedzi męki Mistrza, który na ich oczach odnosi sukcesy. 

Wpierw podziw, następnie zdziwienie, aż na koniec pojawia się lęk blokujący uczniów na próbę zrozumienia tego, co się dzieje, a nade wszytko ma nadejść w przyszłości. Nie starczyło im odwagi, aby dopytać. Zostali sami z rozdarciem w sercu. 

Również naszemu doświadczaniu wiary towarzyszą różne stany emocjonalne. Wszystkie one mogą być wkomponowane w podążanie za Jezusem, który chce być blisko nas w czasie radości i smutku, zachwytu i znużenia, pokoju w sercu i obaw o przyszłość.