Obietnica zmartwychwstania (32. Niedziela zwykła roku C)

Ks. Edward Staniek

HOMILIE NA NIEDZIELE I ŚWIĘTA

Rok A, B, C
© Copyright by Wydawnictwo "M", Kraków 2003
Wydawnictwo "M" ul. Zamkowa 4/4, 30-301 Kraków tel./fax (012) 269-34-62, 269-32-74, 269-32-77
www.wydm.pl e-mail: wydm@wydm.pl

OBIETNICA ZMARTWYCHWSTANIA

Trzeba podziwiać synów machabejskich, którzy z taką mocą wierzyli w zmartwychwstanie, mimo iż jeszcze nie znali faktu zmartwychwstania. Wspominając tych żydowskich męczenników, odkrywamy równocześnie źródło mocy męczenników chrześcijańskich. Świadomość nowego życia, rozpoczynającego się tuż za bramą śmierci, dawała im siłę do pokonania wszelkich cierpień.

W jakiej mierze świadomość czekającego nas zmartwychwstania kształtuje nasze życie? O ile towarzyszy nam przy rozstaniu z bliskimi spoczywającymi na łożu śmierci? W jakiej mierze przemawia do nas cmentarz, wiadomość o tragicznych wypadkach i nagłych zgonach? Dysponujemy nie tylko obietnicą Boga dotyczącą zmartwychwstania, lecz faktem. Jezus zmartwychwstał. Jeszcze dla saduceuszy w dzisiejszej Ewangelii sprawa była otwarta, trzeba było zawierzyć Jezusowi dowodzącemu zmartwychwstania z faktu, że Bóg jest Bogiem żywych, zatem Abraham żyje, Izaak żyje, Jakub żyje. W kilka miesięcy później Tomasz apostoł stanie przed Jezusem Zmartwychwstałym i włoży palec w miejsce gwoździ w ręce Jego. On już nie będzie musiał wierzyć, on doświadczy zmartwychwstania. Wierzymy Bogu, Jezusowi oraz świadkom, którzy spotkali Zmartwychwstałego Mistrza i całość dowodu na prawdziwość religii chrześcijańskiej sprowadzili do wiary w Zmartwychwstałego Jezusa. "Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wiara nasza" - powie św. Paweł.

Stopień liczenia się ze zmartwychwstaniem decyduje o jakości chrześcijańskiego życia, którego dochodów i rozchodów nie da się zamknąć w księdze rachunków tego świata, jeśli nie wprowadzi się dodatkowej rubryki "inwestycje wieczne". Dopiero po wprowadzeniu tej rubryki zapis w księdze chrześcijanina zaczyna się zgadzać i całość ma sens.

Jeżeli jednak ktoś wprowadza taką rubrykę, niech się nie dziwi, że dla ludzi tego świata jego postawa będzie niezrozumiała. Szereg chrześcijańskich gestów jest dla ludzi niewierzących zupełnie niezrozumiałych. Na przykład, dlaczego nie kradnie, jeśli wszyscy kradną; dlaczego nie kłamie; dlaczego dochowuje wierności mężowi, skoro on ją zdradza. Nikt, po ludzku sądząc, nie wytłumaczy śmierci młodych braci machabejskich i ich matki, którzy wybierając wierność prawom ojców, tracą życie. Takie zachowanie będzie zawsze dziwne i niezrozumiałe. Tylko liczenie się z możliwością nowego życia może ukazać sens ich postawy. Zapłacili wielką cenę dla ocalenia czegoś jeszcze cenniejszego, udziału w życiu samego Boga po zmartwychwstaniu.

Podziwiając braci i bohaterstwo ich matki, zastanawiając się nad rozmową saduceuszy z Jezusem, prośmy o mocną wiarę w zmartwychwstanie i o to, by ona kształtowała nasze życie.

opr. ab/mg

Copyright © by Wydawnictwo "m"