9
maja
czwartek
6. wielkanocny
Rok liturgiczny: B/II
Pierwsze czytanie:
Dz 18, 1-8
Psalm responsoryjny:
Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Werset przed Ewangelią:
J 14, 18
Ewangelia:
J 16, 16-20

Patroni:

  • św. Izajasz,
  • św. Hermas,
  • św. Pachomiusz,
  • Męczennicy z Persji ,
  • św. Dionizy,
  • św. Geruntiusz,
  • św. Beatus,
  • bł. Fortis Gabrielli,
  • bł. Tomasz Pickering,
  • bł. Maria Teresa od Jezusa {Carolina} Gerhardinger,
  • bł. Stefan Grelewski
Kolor szat: biały

Liturgia na dzisiaj:

Pierwsze czytanie

Dz 18, 1-8
Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.

Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».

Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

Psalm responsoryjny

Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

J 14, 18
Alleluja, alleluja, alleluja

Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

J 16, 16-20
Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».

Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».

Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Czy tęsknimy jeszcze za Jezusem?

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

Czy tęsknimy jeszcze za Jezusem?  

Jezus zapowiada uczniom swoje odejście z tego świata. A jednocześnie zapowiada swoje powtórne przyjście. Doświadczenie rozstania jest potrzebne nam, uczniom Chrystusa. Doświadczenie to bada nasze przywiązanie do Niego. Wierność Chrystusowi mimo tego, że się go nie widzi i nie słyszy jest miarą miłości ku Niemu. Tą miarą jest także tęsknota za Nim, wynikająca z potrzeby bliskiej relacji z Chrystusem. Warto sobie zadać dziś pytanie jak ja przeżywam relację z Jezusem? Czy tęsknię za nim? Czy pragnę jak najszybciej się z nim zobaczyć?

Jezus zaszczepia w nas nadzieję. „Smutek wasz przemieni się w radość”. Czym bardziej kocham, tym bardziej tęsknię, doświadczam większego bólu i smutku rozstania. Czym większa tęsknota, tym większa radość spotkania.

Słowa Jezusa mogą budzić zaskoczenie, a czasem i zmieszanie. Czasem pojawiają się wątpliwości czy rozumiemy je we właściwy sposób. Uczniowie Jezusa także ich nie rozumieli i pytali jeden przez drugiego. Jeśli dziś mam problem ze zrozumienie słów Jezusa, to muszę się pytać innych, i razem z innymi, czyli razem z całym Kościołem, wsłuchiwać się w głos Ducha Świętego, który – jako jedyny jest autentycznym interpretatorem Słowa Bożego.