Wstęp do książki Kajetana Rajskiego "Drabiną do Nieba. Rozważania różańcowe".

Dobrze wykorzystywany różaniec, na który składa się odmawianie podstawowych modlitw chrześcijańskich: Wierzę, Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała oraz medytacja tajemnic z życia Jezusa Chrystusa i Maryi, wprowadza do przeżywania w wierze tego wszystkiego, co Bóg uczynił dla zbawienia człowieka. Z tego powodu różaniec jest ważnym miejscem spotykania się wierzącego z Bogiem, który nieustannie wychodzi na spotkanie człowiekowi. Przewodniczką tego spotkania i nauczycielką jego przeżywania jest Maryja – Matka Zbawiciela, o której wymownie powiedział św. Jan Damasceński, że jest ona „streszczeniem historii zbawienia”. Kto chce coraz bardziej wnikać w tajemnicę zbawienia, powinien zaprzyjaźnić się z modlitwą różańcową.

Ponieważ nie jesteśmy samowystarczalni w naszym życiu, dlatego sam Bóg poucza nas, abyśmy prosili Go o Jego pomoc i Jego dary, które mogą nas wspomóc. Nie bez znaczenia pozostaje więc wymiar wstawienniczy modlitwy różańcowej. Za pośrednictwem Maryi, którą przyzywamy w tej modlitwie, prosimy Boga o Jego wielorakie wsparcie. Historia różańca jest pisana zarówno spektakularnymi darami, których Bóg udzielił całym narodom i pojedynczym ludziom w szczególnych potrzebach, jak i niezliczonymi darami, które mają charakter pospolity, ale nie byłoby bez nich możliwe życie poszczególnych ludzi. Dlatego nadal chwytamy za różaniec, gdy odczuwamy potrzebę Bożego wsparcia, przez Maryję przedstawiając Bogu nasze pragnienia, nasze strapienia, nasze troski powszednie.

Modlitwa różańcowa jest związana z rozważaniem tajemnic z życia Jezusa i Maryi, dlatego jej odmawianie ma także wymiar formacyjny. Uczymy się za jej pośrednictwem naśladowania Jezusa i Maryi, a w ten sposób dorastamy w naszej świętości. Nie przypadkiem ikonografia chrześcijańska bardzo często pokazuje świętych z różańcem w ręku. Chce powiedzieć nam, że ich świętość narodziła się z wierności modlitwie różańcowej. Różaniec jest sprawdzoną szkołą świętości na wzór Maryi, którą wzywamy w różańcu jako świętą, widząc w niej „zwierciadło świętości”, w którym możemy się przeglądać, aby czerpać z niego inspiracje do codziennej wędrówki wiary.

Zebrane w tej książce rozważania różańcowe, przemodlone i przemyślane przez Kajetana Rajskiego, mogą pomóc w dobrym przeżyciu różańca i włączeniu go w codzienne życie. Splatają się w nich wspomniane wyżej treści teologiczne i formacyjne, w które możemy włączyć także nasze prośby. Rozważania napisane z młodzieńczą świeżością mogą szczególnie przydać się ludziom młodym, aby z ufnością wzięli różaniec do rąk, a w ten sposób poszerzali swoje serce, robiąc w nim miejsce dla Boga i na Jego uświęcające działanie.

O autorze książki:

Kajetan Rajski – uczeń klasy trzeciej Salezjańskiego Gimnazjum Publicznego, słuchacz Szkoły Ceremoniarzy parafialnych, lektor w parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Krakowie, finalista i laureat wielu konkursów przedmiotowych na szczeblu międzyszkolnym, wojewódzkim i międzywojewódzkim. Interesuje się historią (szczególnie średniowieczem) i religią chrześcijańską (zwłaszcza biblistyką, liturgiką i hagiografią). Zwolennik hasła "Zero tolerancji dla przemocy w szkole". Od listopada 2003 roku redaguje i wydaje miesięcznik pod tytułem "Mini Gazetka Historyczna". Dotychczas publikował m.in. na łamach "Niedzieli", "Źródła" i "Naszego Dziennika". Autor książek Historia żywa (2006), Służyć normalności (2007), Zasłuchani w ciszę (2008), współautor Śladami św. Pawła (2008), Młodzi świadkowie wiary t.1 (2009), redaktor Oto jestem. Kapłani o powołaniu (2009). Znany jako "młody redaktor".

opr. aś/aś