św. Justyna

Dziewica i męczennica otaczana wielką czcią w Padwie, gdzie w już 6 wieku zbudowano ku jej czci kościół, a także w Wenecji. Tekst, który mówi o jej chrzcie z rąk św. Piotra i męczeństwie za Nerona uznawany jest dziś za nieautentyczny (Attwater). Inne źródła podają, że umęczona była za czasów Dioklecjana ok. 300 r., ale poza tym czas jej życia nie jest znany.

W sztuce przedstawiana jest jako dziewczyna z palmą i księgą w dłoni oraz mieczem przekłuwającym pierś. Można też odnaleźć przedstawienia (1) z jednorożcem (symbol dziewictwa) i palmą; (2) Justyny kreślącej krzyż na głowie szatana, z lilią w drugiej ręce; (3) ze św. Prosdocimusem, biskupem, (4) ze św. Scholastyką (Roeder).

Jedna z najlepiej rozwiniętych kongregacji benedyktynek w okresie renesansu (sięgająca aż na terytorium dzisiejszych Niemiec) zogniskowana była wokół konwentu św. Justyny w Padwie - stąd liczne przedstawienia Justyny wraz ze św. Scholastyką.