Kard. Carlo Furno

Urodził się 2 grudnia 1921 r. we włoskiej miejscowości Bairo Canavese w prowincji turyńskiej, wdiecezji Ivrea, gdzie ukończył seminarium duchowne. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 czerwca 1944 r. Studiował na Wydziale Prawa Rzymskiego Wyższego Seminarium Duchownego, gdzie w 1953 r. uzyskał doktorat z obojga praw. Po ukończeniu Papieskiej Akademii Kościelnej pracował w dyplomatycznych przedstawicielstwach Stolicy Apostolskiej w Kolumbii, Ekwadorze i Jerozolimie, a od 1962 r. przez 11 lat — w Sekretariacie Stanu. Wykładał również w Papieskiej Akademii Kościelnej (1966-1973).

1 sierpnia 1973 r. Paweł VI mianował go arcybiskupem (tyt. Abari) i nuncjuszem apostolskim w Peru; sakrę przyjął 16 września. Następnie był nuncjuszem w Libanie (1978-1982), Brazylii (1982-1992) i we Włoszech (1992-1994). 26 listopada 1994 r. Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej i przydzielił mu diakonię — rzymską bazylikę Najświętszego Serca Chrystusa Króla (od 2005 r. prezbiterat pro hac vice), a w 2006r. — rzymski kościół tytularny św. Onufrego na Janikulum. Od 16 grudnia 1995 r. do 27 czerwca 2007 r. był wielkim mistrzem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie; od 6 czerwca 1996 r. do listopada 1998 r. — delegatem papieskim ds. bazyliki św.Franciszka w Asyżu; od 29 września 1997 r. do 27 maja 2004r. — archiprezbiterem papieskiej bazyliki Matki Boskiej Większej w Rzymie.

Zmarł 9 grudnia 2015 r. w Rzymie.

opr. mg/mg