Kard. Dominik Jaroslav Duka

Urodził się 26 kwietnia 1943 r. w Hradec Králové (Czechy). Ze względu na działalność ojca władze zabroniły mu podjęcia studiów po maturze w 1960 r. i zaczął pracować w fabryce, do której wrócił również po odbyciu służby wojskowej. W 1965 r. rozpoczął studia teologiczne w seminarium duchownym w Litomierzycach, a 5 stycznia 1968 r. wstąpił konspiracyjnie do uznawanego wówczas za nielegalny zakonu dominikanów i przyjął imię Dominik. 22 czerwca 1970 r. otrzymał święcenia kapłańskie i przez 5 lat był duszpasterzem w różnych parafiach archidiecezji praskiej. 7 stycznia 1972 r. złożył śluby wieczyste. Od 1975 r. do 1989 r. działał w Kościele podziemnym, ponieważ władze odebrały mu prawo do publicznego sprawowania funkcji kapłańskich. Przez 15 lat pracował w fabryce samochodów w Pilźnie jako kreślarz, w latach 1976-1981 był mistrzem podziemnego nowicjatu i formatorem dominikańskich seminarzystów. Przez 30 lat pracował nad przekładem na czeski Biblii Jerozolimskiej. W 1979 r. uzyskał licencjat z teologii w Warszawie. W 1981 r. został skazany na ponad rok więzienia za nielegalną działalność. W 1986 r. został prowincjałem czeskiej prowincji dominikanów, a w 1989 r. przewodniczącym Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych w ówczesnej Czechosłowacji. W latach 1992-1996 był wiceprzewodniczącym Europejskiej Unii Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonnych. 6 czerwca 1998 r. Jan Paweł II mianował go biskupem Hradec Králové, a 26 września przyjął sakrę biskupią. 13 lutego 2010 r. został mianowany przez Benedykta XVI arcybiskupem metropolitą Pragi. Od 21 kwietnia tegoż roku pełni funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Czech.

opr. mg/mg