Kard. Edmund Casimir Szoka

Urodził się 14 września 1927 r. w Grand Rapids, w amerykańskim stanie Michigan, w rodzinie polskich emigrantów. Kształcił się w seminariach w Grand Rapids, Plymouth i Detroit; święcenia kapłańskie otrzymał 5 czerwca 1954 r. Był m.in. kapelanem w szpitalu (1955-1962), w wojskowej bazie lotniczej w Sawiyer (w 1956 r.). W latach 1957-1959 kontynuował studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Urbanianum w Rzymie. W 1962 r. jako sekretarz towarzyszył biskupowi diecezji Marquette w czasie obrad I sesji Soboru Watykańskiego II.

11 czerwca 1971 r. Paweł VI mianował go biskupem diecezji Gaylord; sakrę przyjął 20 lipca tegoż roku. 21 marca 1981 r. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą Detroit, a 28 czerwca 1988 r. wyniósł do godności kardynalskiej i nadał mu rzymski kościół tytularny Świętych Andrzeja i Grzegorza na wzgórzu Celio. Jako metropolita Detroit był m.in. przewodniczącym Rady Kierowniczej Konferencji Episkopatu Michigan, administratorem narodowego sanktuarium Maryi Niepokalanie Poczętej, skarbnikiem Konferencji Episkopatu USA.

22 stycznia 1990 r. Jan PawełII mianował go przewodniczącym Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej, toteż 20 kwietnia tego samego roku złożył rezygnację z urzędu metropolity archidiecezji Detroit. 14 października 1997 r. został przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego, a 22 lutego 2001 r. — Gubernatoratu Państwa Watykańskiego; oba urzędy sprawował do 15 września 2006 r.

Kard. Szoka wielokrotnie był specjalnym wysłannikiem Jana Pawła II na uroczystości kościelne odbywające się w różnych krajach świata; w 2000 r. reprezentował go na obchodach 1000-lecia powstania diecezji wrocławskiej.

Zmarł 20 sierpnia 2014 r. w Novi w stanie Michigan.

opr. mg/mg