Kard. Giacomo Biffi

Urodził się 13 czerwca 1928 r. w Mediolanie we Włoszech. Uczęszczał do seminariów w rodzinnej archidiecezji, a w 1955 r. ukończył studia teologiczne w Venegono. Święcenia kapłańskie otrzymał 23 grudnia 1950 r. Następnie wykładał teologię dogmatyczną w mediolańskich seminariach, a w latach 1960-1975 pełnił posługę duszpasterską w różnych parafiach archidiecezji. W 1974 r. został wikariuszem biskupim ds. kultury; w 1975 r. — dyrektorem założonego przez siebie Lombardzkiego Instytutu Duszpasterstwa, przewodniczącym Komisji ds. Rytu Ambrozjańskiego i kanonikiem mediolańskiej kapituły metropolitalnej.

7 grudnia 1975 r. Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym (tyt. Fidene) w archidiecezji mediolańskiej; sakrę przyjął 11 stycznia 1976 r. W następnych latach przygotowywał reformę liturgiczną rytu ambrozjańskiego; był członkiem Komisji Nauki Wiary i Kultury oraz ds. Katechezy Konferencji Episkopatu Włoch (1976-1982), a od 1982 r. Komisji ds. Liturgii.

19 kwietnia 1984 r. Jan PawełII mianował go arcybiskupem bolońskim. 7 lipca tego samego roku został przewodniczącym Konferencji Episkopatu Emilii-Romanii.

25 maja 1985 r. tenże papież wyniósł go do godności kardynalskiej i przydzielił mu rzymski kościół tytularny Świętych Jana Ewangelisty i Petroniusza. 16 grudnia 2003 r. złożył rezygnację z rządów archidiecezją bolońską, ale do 15 lutego 2004r. pozostał jej administratorem apostolskim. Zmarł 11 lipca 2015 r. w Bolonii.

Kard. Biffi był teologiem, duszpasterzem i kaznodzieją, pisarzem i eseistą, cieszącym się uznaniem zarówno w kręgach kościelnych, jak świeckich.

opr. mg/mg