Objawianie się bogów

Andreas Gößling

VOODOO

Bogowie, czary, rytuały

ISBN: 978-83-7505-439-2

wyd.: WAM 2010

Objawianie się bogów

Centralnym punktem tych rytuałów jest „opętanie”. Przywołane bóstwo wyłania się z podziemnego świata i objawia w świecie ludzkim, wcielając się w któregoś z uczestników ceremonii. Nim zajmiemy się tą dla zachodniego obserwatora najbardziej spektakularną częścią rytuału, należy wyjaśnić, jak wuduiści wyobrażają sobie nawiązanie kontaktu między ludźmi a światem duchów oraz przybycie przywoływanego bóstwa do naszego świata.

Otóż bóstwa i duchy, dopóki nie obejmą na pewien czas w posiadanie jakiegoś człowieka, są niewidzialne. Dlatego nazywa się je też łącznym mianem „les Invisibles”, która to nazwa obejmuje wszystkie niewcielone istoty — od bóstw najwyższych po duchy najpośledniejsze. Ich świat jest przed nami ukryty, nieuchwytny dla naszych zmysłów; pomimo to jednak wiemy, że one istnieją, co więcej: że nasz widzialny ludzki świat nie mógłby istnieć bez sfery niewidzialnych duchów.

Ten paradoks tłumaczą sobie wuduiści za pomocą symbolu „głębokiego zwierciadła”, to znaczy takiego, którego powierzchnia odbija obraz patrzącego w nie, ukrywa jednak pod nim drugi, nieskończony świat. Prawzorem zaś tego zwierciadła — zarówno jego głębi, jak i zwodzącej oko powierzchni — jest woda, zwierciadło morza. Podobnie jak wiele innych mitów, również kosmologia wudu przedstawia świat ludzki jako pływającą po morzu wyspę. Pionowo pod nią, w niezmierzonej głębi, znajduje się baśniowa „Guinée” czy „Dahome”, świat owych Invisibles — bóstw, aniołów i nieśmiertelnych przodków.

opr. aw/aw