Błogosławiona s. Maria Gabriela de Hinojosa i sześć towarzyszek

Siedem hiszpańskich sióstr z Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie (zwanych wizytkami), poniosło śmierć męczeńską w czasie wojny domowej w Hiszpanii w 1936 r. Były to s. Maria Gabriela de Hinojosa, przełożona pierwszego klasztoru Nawiedzenia w Madrycie, oraz siostry Józefa Maria, Teresa Maria, Maria Aniela, Maria Engracia, Maria Agnieszka i Maria Cecylia.

S. Maria Gabriela (Amparo de Hinojosa Naveros) urodziła się w Alhama de Granada (Hiszpania) 24 lipca 1872 r., jako ostatnie dziecko w licznej i zamożnej rodzinie. W wieku 19 lat wstąpiła do pierwszego klasztoru Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie, w którym 25 marca 1894 r. złożyła śluby zakonne. W latach 1929-1935 pełniła funkcję przełożonej. Gdy w 1936 r. nasiliło się prześladowanie Kościoła w Hiszpanii, wspólnota przeniosła się do Nawarry, a s. Maria Gabriela wraz z sześcioma współsiostrami pozostała w klasztorze, aby go strzec przed zniszczeniem. Sytuacja stawała się jednak coraz bardziej niebezpieczna, toteż zakonnice przeniosły się do przygotowanego wcześniej schronienia w mieście, gdzie dalej żyły we wspólnocie.

17 listopada 1936 r. grupa uzbrojonych mężczyzn dokonała rewizji w domu, w którym schroniły się siostry, a 18 listopada zostały one aresztowane, przewiezione ciężarówką na przedmieścia Madrytu i rozstrzelane.

S. Maria Gabriela odznaczała się głęboką wiarą i miłością. Jedno z ostatnich zdań, jakie wypowiedziała, brzmiało: «Boże, Panie nasz, nasze życie znajduje się w Twoich rękach, uczyń z nim to, co uważasz za słuszne». Do ostatniej chwili wspierała słowem i przykładem swe towarzyszki.

S. Józefa Maria (Carmen Barrera Izaguirre) urodziła się 23 maja 1881 r. w miejscowości Ferrol w Galicji. Później zamieszkała w Kadyksie i w Maladze (Andaluzja). 21 kwietnia 1920 r. złożyła śluby zakonne w pierwszym klasztorze Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie.

W życiu zakonnym wiele czasu poświęcała kontemplacji. Wyróżniała się pokorą i miłosierdziem, które okazywała opiekując się chorymi współsiostrami.

S. Teresa Maria (Laura Cavestany y Anduaga) urodziła się 30 lipca 1888 r. w Puerto Real (Kadyks), po czym jej liczna rodzina (16 braci i sióstr) przeniosła się do Madrytu. 18 grudnia 1914 r. wstąpiła do klasztoru Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie, a 1 czerwca 1916 r. złożyła śluby zakonne.

Odznaczała się silnym charakterem, który potrafiła kształtować w duchu charyzmatu św. Franciszka Salezego. Listy oraz pisma, które pozostawiła, świadczą o jej głębokim życiu duchowym: «Mam tylko jedno pragnienie — pisała — nienasycone i bezmierne... pragnienie Boga! Jedynie Boga!»

S. Maria Aniela (Martina Olaizola Garagaría) urodziła się w Azpeitii (Guipúzcoa) 12 listopada 1893 r. 15 sierpnia 1922 r. złożyła śluby zakonne.

Była niezwykle pobożna, kochała ciszę i skupienie. Starała się nie zwracać na siebie uwagi, jej działalność apostolska polegała głównie na modlitwie i przykładzie. Po jej cichym i skromnym życiu pozostało bardzo niewiele świadectw pisanych.

S. Maria Engracia (Józefa Joaquina Lecuona Aramburu) urodziła się 2 lipca 1897 r. w pobliżu Oyarzun (Guipúzcoa). Była najstarsza z czternaściorga rodzeństwa. Odznaczała się wyjątkową inteligencją oraz poczuciem odpowiedzialności. Poświęciła wszystko, by wstąpić do klasztoru, co nastąpiło w wigilię uroczystości Niepokalanego Poczęcia 1924 r.

Przyjęła dar męczeństwa z wdzięcznością i spokojem, powtarzając: «Co za szczęście! Teraz przyjdą po nas!» W imię miłości Boga przebaczyła swym oprawcom i ofiarowała swoje życie za nich.

S. Maria Agnieszka (Inés Zudaire Galdeano) urodziła się w Echavarri (Nawarra) 28 stycznia 1900 r. Mając 19 lat, opuściła rodzinne miasto, by 3 maja 1919 r. wstąpić do pierwszego klasztoru Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie. 17 listopada 1920 r. złożyła śluby zakonne.

Nie ukrywając strachu przed zagrażającym niebezpieczeństwem, pozostała w Madrycie razem z współsiostrami, czerpiąc siłę i męstwo z wiary w Boga. W momencie aresztowania była obłożnie chora i miała wysoką gorączkę; kiedy kazano jej opuścić schronienie, nie stawiała żadnego oporu.

S. Maria Cecylia (Maria Felícitas Cendoya Araquitain) urodziła się 10 stycznia 1910 r. w Azpeitii (Guipúzcoa), lecz niebawem jej rodzina przeniosła się do Azcoitii. Całe jej życie zakonne w pierwszym klasztorze Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Madrycie przypadło na okres prześladowań religijnych w Hiszpanii w latach trzydziestych. Śluby zakonne złożyła 27 września 1932 r.

Gdy oprawcy zaczęli strzelać, s. Maria Cecylia rzuciła się do ucieczki. Po kilku godzinach oddała się w ręce milicji i została odprowadzona do więzienia. 23 grudnia rozstrzelano ją nie opodal cmentarnego muru w Vallecas koło Madrytu. Pocisk wymierzony w jej serce przebił również krzyżyk, który nosiła na szyi.