Bł. Mikołaj Bunkerd Kitbamrung

Urodził się 31 stycznia 1895 r. w rodzinie katolickiej w okręgu Nakhon Chaisri w prowincji Nakhom Pathom w Syjamie (dzisiejsza Tajlandia), ok. 30 km od Bangkoku. Otrzymał wychowanie chrześcijańskie, w wieku 13 lat został przyjęty do seminarium niższego, a w 1920 r. rozpoczął studia w seminarium wyższym w Penang, gdzie wykazał się wybitnymi zdolnościami. Przyjął święcenia kapłańskie 24 stycznia 1926 r. w Bangkoku. Podjął pracę duszpasterską jako wikariusz kolejno w kilku parafiach, a w latach 1930-1937 prowadził rozległą działalność misyjną na północy Tajlandii. W tym okresie odbył wiele podróży, przemierzając niedostępne górzyste tereny pokryte dżunglą. W 1937 r. został proboszczem w regionie Khorat. Gdy wybuchła wojna francusko- -indochińska, w którą zaangażowana była także Tajlandia, antychrześcijańskie środowiska wykorzystały to jako pretekst, aby rozpętać prześladowanie katolików. 12 stycznia 1941 r. ks. Mikołaj został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Francuzów. Skazany na 15 lat pozbawienia wolności i osadzony w więzieniu wojskowym w Bangkoku, nie zaprzestał pracy ewangelizacyjnej, katechizował współwięźniów i ochrzcił 68 z nich. Nigdy się nie załamał, przyjmował swój los jako wolę Bożą, wybaczał tym, którzy go krzywdzili. Umieszczony celowo na oddziale, gdzie przebywali więźniowie chorzy na gruźlicę, zaraził się tą chorobą. Pozbawiony jakiejkolwiek opieki medycznej, bity i maltretowany, zmarł 12 stycznia 1944 r. Ks. Mikołaj został uwięziony «z nienawiści do wiary» i poniósł śmierć męczeńską jako ofiara antychrześcijańskich prześladowań, ponieważ był kapłanem katolickim.

opr. mg/mg