Bł. Sara Salkahazi

Urodziła się 11 maja 1899 r. w Koszycach na Słowacji. Pochodziła z zamożnej węgierskiej rodziny. Z wykształcenia była nauczycielką. W pracy pedagogicznej zetknęła się z poważnymi problemami społecznymi swej epoki, które opisywała w prasie. Aby lepiej poznać realia życia ubogich ludzi, podjęła pracę fizyczną w introligatorni i sklepie z kapeluszami, nie przestając pisać artykułów.

Wstąpiła do Chrześcijańskiej Partii Socjalistycznej i została redaktorką jej pisma. W 1928 r. zetknęła się z nowym węgierskim instytutem życia konsekrowanego — Zgromadzeniem Sióstr Służby Społecznej, i postanowiła wstąpić w jego szeregi. Została przyjęta dopiero po roku, w wieku 30 lat, kiedy definitywnie rzuciła palenie.

Przełożone wysłały ją najpierw do rodzinnego miasta Koszyc, gdzie miała zorganizować katolicką Caritas, a następnie, w tym samym celu, do Komaromu. Redagowała też i wydawała pismo katolickich kobiet oraz kierowała religijną księgarnią. Słowaccy biskupi powierzyli jej misję zorganizowania narodowego ruchu dziewcząt.

Kiedy nie pozwolono Sarze odnowić ślubów zakonnych, a ze zgromadzenia występowały kolejne nowicjuszki, zastanawiała się nad opuszczeniem wspólnoty. Ostatecznie jednak postanowiła w niej pozostać ze względu na Tego, który ją powołał. W 1940 r. złożyła śluby wieczyste.

Chciała wyjechać na misję do Brazylii lub Chin, ale wybuch II wojny światowej uniemożliwił jej realizację tych zamiarów.

Jako przewodnicząca ogólnokrajowego Katolickiego Ruchu Pracujących Dziewcząt wybudowała nad jeziorem Balaton pierwsze na Węgrzech kolegium dla pracujących kobiet. Natomiast w Budapeszcie dla pracujących kobiet stworzyła sieć domów i organizowała dla nich kursy i szkolenia. Kiedy na Węgrzech rozpoczęły się prześladowania Żydów, ośrodki stworzone przez s. Sarę udzieliły im bezpiecznego schronienia. Ocenia się, że Sara Salkaházi ocaliła ok. stu Żydów, a jej wspólnota ok. tysiąca.

27 grudnia 1944 r. naziści przeprowadzili rewizję w jednym z domów stowarzyszenia w Budapeszcie i aresztowali 10 ukrywających się tam Żydów, a wraz z nimi s. Sarę. Tego samego dnia w nocy rozstrzelano ich nad brzegiem Dunaju, a ciała wrzucono do rzeki.

Dochodzenie kanoniczne dotyczące życia i heroiczności cnót Sary Salkaházi rozpoczęło się 2 grudnia 1996 r. Dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczący męczeństwa służebnicy Bożej został promulgowany 28 kwietnia 2006 r.

opr. mg/mg