Eucharystia szkołą miłości i solidarności

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dzisiaj w wielu krajach, w tym we Włoszech, obchodzona jest uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa lub — według najbardziej znanego wyrażenia łacińskiego — Corpus Domini, uroczystość Bożego Ciała.

Ewangelia opowiada o ustanowieniu Eucharystii przez Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy w Wieczerniku w Jerozolimie. W przeddzień swojej odkupieńczej śmierci na krzyżu dokonał On tego, co zapowiedział: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało, [wydane] za życie świata. (...) Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim» (J 6, 51. 56). Jezus wziął chleb w swoje ręce i powiedział: «Bierzcie, to jest Ciało moje» (Mk 14, 22). Przez ten gest i tymi słowami nadaje On chlebowi funkcję, zgodnie z którą nie jest on zwykłym pokarmem fizycznym, ale uobecnia Jego Osobę pośród wspólnoty wierzących.

Ostatnia Wieczerza jest zwieńczeniem całego życia Chrystusa. Nie jest jedynie zapowiedzią Jego ofiary, która dokona się na krzyżu, ale także syntezą życia ofiarowanego dla zbawienia całej ludzkości. Dlatego nie wystarczy stwierdzić, że w Eucharystii obecny jest Jezus, ale trzeba widzieć w niej obecność ofiarowanego życia i uczestniczyć w nim. Kiedy bierzemy i spożywamy ten Chleb, zostajemy złączeni z życiem Jezusa, wchodzimy w komunię z Nim, zobowiązujemy się do urzeczywistniania jedności między nami, przekształcania naszego życia w dar, szczególnie dla najuboższych.

Dzisiejsza uroczystość przywołuje to orędzie solidarności i pobudza nas do przyjęcia jego głębokiego wezwania do nawrócenia i do służenia, do miłości i do przebaczania. Pobudza nas, byśmy w życiu stawali się naśladowcami tego, co celebrujemy w liturgii. Chrystus, który nas karmi pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina, jest Tym samym, który wychodzi nam na spotkanie w wydarzeniach dnia powszedniego; jest obecny w ubogim, który wyciąga rękę, w cierpiącym, błagającym o pomoc, jest w bracie, który prosi o to, abyśmy byli otwarci i oczekuje naszego przyjęcia. Jest w dziecku, które nic nie wie o Jezusie, o zbawieniu, które nie ma wiary. Jest w każdym człowieku, nawet najmniejszym i bezbronnym.

Eucharystia, będąc źródłem miłości dla życia Kościoła, jest szkołą miłości i solidarności. Ten, kto karmi się Chlebem Chrystusa, nie może być obojętny wobec tych, którzy nie mają chleba powszedniego. A wiemy, że dzisiaj jest to coraz poważniejszy problem.

Niech uroczystość Bożego Ciała coraz bardziej rozbudza i ożywia w każdym z nas pragnienie i zaangażowanie na rzecz społeczeństwa gościnnego i solidarnego. Złóżmy te życzenia w sercu Maryi Panny, Niewiasty Eucharystii. Niech Ona wzbudza we wszystkich radość z uczestnictwa w Mszy św., zwłaszcza w niedzielę, i radosną odwagę świadczenia o nieskończonej miłości Chrystusa.

Po modlitwie «Anioł Pański» Papież powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry!

Czytam: Witaj! Dziękuję, bowiem wczoraj udałem się do Sarajewa, do Bośni i Hercegowiny jako pielgrzym pokoju i nadziei. Sarajewo to miasto-symbol. Przez wieki było miejscem współistnienia narodów i religii, do tego stopnia, że nazywano je «Jerozolimą Zachodu». W nieodległej przeszłości stało się symbolem zniszczeń wojennych. Obecnie trwa piękny proces pojednania, i przede wszystkim dlatego tam pojechałem: aby wesprzeć ten proces pokojowego współistnienia różnych narodów; jest to droga mozolna, trudna, ale możliwa! I przebywają ją dobrze. Jeszcze raz wyrażam wdzięczność władzom i wszystkim mieszkańcom za serdeczne przyjęcie. Dziękuję drogiej wspólnocie katolickiej, której chciałem zawieźć miłość Kościoła powszechnego, i dziękuję też szczególnie wszystkim wiernym: prawosławnym, muzułmanom, żydom oraz należącym do innych mniejszości religijnych. Doceniłem zaangażowanie na rzecz współpracy i solidarności tych ludzi, wyznających różne religie, i zachęciłem wszystkich do kontynuowania dzieła duchowej i moralnej odbudowy społeczeństwa. Pracują razem jak prawdziwi bracia. Niech Pan błogosławi Sarajewo oraz Bośnię i Hercegowinę.

W najbliższy piątek, w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, pomyślmy o miłości Jezusa, o tym, jak bardzo nas ukochał; w Jego Sercu jest cała ta miłość.

W najbliższy piątek obchodzony będzie także Światowy Dzień Walki z Pracą Dzieci. Wiele dzieci na świecie nie może swobodnie się bawić, chodzić do szkoły, a są wykorzystywane jako siła robocza. Wyrażam życzenie, żeby wspólnota międzynarodowa troskliwie i nieustannie angażowała się na rzecz promocji rzeczywistego uznania praw dziecka. (...)

A teraz witam was, drodzy pielgrzymi z Włoch i z różnych krajów. Widzę flagi różnych krajów. (...) Życzę wszystkim dobrej niedzieli. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg