Po stronie życia

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dzisiejsza Ewangelia przedstawia opis wskrzeszenia 12-letniej dziewczynki, córki jednego z przełożonych synagogi, który pada Jezusowi do nóg i błaga Go: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła» (Mk 5, 23). W modlitwie tej czujemy troskę każdego rodzica o życie i dobro swoich dzieci. Ale czujemy też wielką wiarę w Jezusa, jaką ma ten człowiek. Kiedy zatem nadchodzi wiadomość, że dziewczynka nie żyje, Jezus mówi do niego: «Nie bój się, wierz tylko!» (w. 36). Te słowa Jezusa dodają otuchy! A wiele razy wypowiada je także do nas: «Nie bój się, wierz tylko!». Po wejściu do domu Pan każe wyjść wszystkim ludziom płaczącym i głośno zawodzącym i zwraca się do zmarłej dziewczynki, mówiąc: «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» (w. 41). I dziewczynka natychmiast wstała i zaczęła chodzić. Widzimy tutaj absolutną władzę Jezusa nad śmiercią, która jest dla Niego jak sen, z którego może nas obudzić.

W ramach tego opowiadania Ewangelista umieszcza inne wydarzenie: uzdrowienie kobiety, która od 12 lat cierpiała na krwotok. Z powodu tej choroby, która — zgodnie z kulturą tamtych czasów — czyniła ją «nieczystą», musiała unikać wszelkich kontaktów z ludźmi: biedaczka, była skazana na śmierć cywilną. Ta bezimienna kobieta w tłumie podążającym za Jezusem mówiła do siebie: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa» (w. 28). I tak się stało: pragnienie wyzwolenia skłania ją do tego, że się ośmiela, a wiara — jeśli można tak powiedzieć — «wydziera» Panu uzdrowienie. Ten, kto wierzy, «dotyka» Jezusa i czerpie od Niego łaskę, która zbawia. Wiara jest właśnie tym: dotykaniem Jezusa i czerpaniem od Niego łaski, która zbawia. Ocala nas, ocala nasze życie duchowe, wybawia nas od wielu problemów. Jezus to zauważa i pośród ludzi szuka oblicza tej kobiety. Ona z drżeniem występuje naprzód, a On jej mówi: «Córko, twoja wiara cię ocaliła» (w. 34). Jest to głos Ojca niebieskiego, który przemawia w Jezusie: «Córko, nie jesteś przeklęta, nie jesteś wykluczona, jesteś moją córką!». A za każdym razem, gdy Jezus zbliża się do nas, kiedy my z wiarą do Niego idziemy, słyszymy to od Ojca: «Dziecko, ty jesteś moim synem, ty jesteś moją córką! Jesteś uzdrowiony, jesteś uzdrowiona. Ja przebaczam wszystkim, wszystko. Ja uzdrawiam wszystkich i wszystko».

Te dwa wydarzenia — uzdrowienie i wskrzeszenie — mają jedno centrum: wiarę. Przesłanie jest jasne, i można je streścić w jednym pytaniu: czy wierzymy, że Jezus może nas uzdrowić i może nas obudzić ze śmierci? Cała Ewangelia jest napisana w świetle tej wiary: Jezus zmartwychwstał, zwyciężył śmierć i z powodu tego Jego zwycięstwa również my zmartwychwstaniemy. Wiara ta, która dla pierwszych chrześcijan była pewna, może przygasnąć i stać się niepewna do tego stopnia, że niektórzy mylą zmartwychwstanie z reinkarnacją. Słowo Boże z dzisiejszej niedzieli zachęca nas do życia w pewności zmartwychwstania: Jezus jest Panem, Jezus ma władzę nad złem i śmiercią i chce nas zaprowadzić do domu Ojca, gdzie panuje życie. A tam wszyscy się spotkamy, my wszyscy, którzy jesteśmy dziś tu na placu, spotkamy się w domu Ojca, w życiu, którym obdarzy nas Jezus.

Zmartwychwstanie Chrystusa działa w historii jako zasada odnowy i nadziei. Każdy, kto jest zrozpaczony i śmiertelnie zmęczony, jeśli powierzy siebie Jezusowi i Jego miłości, może zacząć żyć od nowa. Także rozpoczęcie nowego życia; zmiana życia jest sposobem powstania z martwych, zmartwychwstania. Wiara jest siłą życia, nadaje pełnię naszemu człowieczeństwu; a ten, kto wierzy w Chrystusa, musi być rozpoznawalny, ponieważ wspiera życie w każdej sytuacji, aby wszyscy, szczególnie najsłabsi, doświadczyli miłości Boga, który wyzwala i zbawia.

Prośmy Pana za wstawiennictwem Maryi Panny o dar wiary mocnej i odważnej, która pobudzi nas do stawania się krzewicielami nadziei i życia wśród naszych braci.

Po modlitwie «Anioł Pański» Papież powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry, pozdrawiam was wszystkich — rzymian i pielgrzymów!

Szczególnie pozdrawiam uczestników marszu «Jedna ziemia, jedna rodzina ludzka». Zachęcam osoby i stowarzyszenia z różnych religii do współpracy na rzecz rozwoju integralnej ekologii. Dziękuję FOCSIV, OurVoices oraz innym organizatorom i życzę owocnej pracy młodzieży z różnych krajów, która w tych dniach debatuje na temat troski o wspólny dom.

Widzę liczne flagi boliwijskie! Serdecznie pozdrawiam grupę Boliwijczyków mieszkających we Włoszech, którzy przynieśli tutaj najbardziej znane w ich kraju obrazy Matki Bożej. Matki Bożej z Urcupina, Matki Bożej z Copacabany i wiele innych. W przyszłym tygodniu będę w waszej ojczyźnie! Niech nasza Matka Niebieska ma was w opiece. Pozdrawiam także grupę młodzieży z Ibizy, która przygotowuje się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Proszę, módlcie się za mnie.

Pozdrawiam przewodniczki, to znaczy skautki. Są bardzo dzielne te kobiety, bardzo dzielne, i czynią wiele dobra! Są to skautki należące do Międzynarodowej Konferencji Katolickiej i ponownie chcę dodać im otuchy. Merci beaucoup a vous!

Życzę wszystkim udanej niedzieli i dobrego obiadu. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Do widzenia!

opr. mg/mg