Matka Świętych

1. W tej chwili powracam sercem na wzgórze Tepeyac. Wpatrując się w tkaninę płaszcza, na którym Matka Boża pozostawiła swój wizerunek, czczony przez wszystkie narody amerykańskie, proszę Ją, by otoczyła Kościół macierzyńską opieką. Raz jeszcze pozdrawiając bardzo serdecznie wszystkich pielgrzymów meksykańskich, zachęcam was, byście mieli zawsze przed oczyma przykład nowych świętych. Niech ich wstawiennictwo sprawi, aby Meksyk nadal był zawsze wierny oraz by na jego ziemi coraz więcej było chrześcijan na miarę świętych dziś kanonizowanych i innych wielkich synów Kościoła w waszym kraju.

2. Na zakończenie tej uroczystej liturgii zwróćmy się myślą i modlitwą do Królowej Niebios, w duchu wdzięczności za macierzyńską opiekę, jaką otaczała nowych świętych na drodze do chrześcijańskiej doskonałości. Jako synowie meksykańskiego Kościoła zawsze kochali oni i wzywali Matkę Bożą, zwłaszcza pod pięknym imieniem Dziewicy z Guadalupe. Jej to, Gwieździe ewangelizacji kontynentu amerykańskiego, zawierzamy jeden z głównych celów Wielkiego Jubileuszu, który ma «rozbudzić w każdym wierzącym prawdziwą tęsknotę za świętością» (Tertio millennio adveniente, 42).

3. W najbliższą niedzielę o godz. 10 będę z radością obchodził na tym placu Jubileusz umiłowanej diecezji rzymskiej, na której czele Bóg postawił mnie 22 lata temu.

Razem będziemy się modlić o Bożą łaskę i błogosławieństwo dla Rzymu, aby obecny Rok Święty, starannie przygotowany przez Synod diecezjalny i Misje Miejskie, stał się dla rzymian czasem wiary i nawrócenia oraz przyniósł dobre owoce w życiu ludzi, rodzin i całego miasta, tak bardzo nam drogiego.

Zapraszając cały Lud Boży do udziału, zawierzam wstawiennictwu Maryi, Salus Populi Romani, to wielkie wydarzenie jubileuszowe.

 Homilia podczas kanonizacji

opr. mg/mg