Słowo podczas spotkania z pielgrzymami przybyłymi na konsekrację bpa Wiktora Skworca

W uroczystość Objawienia Pańskiego wieczorem Ojciec Święty przyjął w Sali Klementyńskiej na audiencji pielgrzymów z Polski, którzy przybyli na konsekrację bpa Wiktora Skworca, ordynariusza diecezji tarnowskiej. Obecni byli m.in. abp Damian Zimoń, bp Jan Wieczorek, bp Józef Gucwa, bp Władysław Bobowski, bp Piotr Bednarczyk, bp Jan Kopiec oraz delegacje z Katowic i Tarnowa. Jan Paweł II wygłosił do zgromadzonych przemówienie, które zamieszczamy poniżej.

Drodzy Bracia w Biskupstwie,

Drodzy Bracia i Siostry.

1. Serdecznie witam was wszystkich, którzy przybyliście tutaj z archidiecezji katowickiej i diecezji tarnowskiej, aby uczestniczyć w liturgii święceń biskupich nowego ordynariusza tarnowskiego. Pozdrawiam szczególnie nowo wyświęconego biskupa Wiktora. Słowa pozdrowienia kieruję również do obecnego tu księdza arcybiskupa Damiana, księży biskupów z Tarnowa i Gliwic, a także do kapłanów i sióstr zakonnych. Witam pana wojewodę katowickiego, panów prezydentów Katowic, Tarnowa i Nowego Sącza oraz przedstawicieli władz terytorialnych obu regionów.

Dziękuję wam za tę obecność. Jest ona nie tylko znakiem przyjaźni i serdecznego oddania dla nowo wyświęconego biskupa, ale również świadectwem wiary. Oto bowiem pragnęliście uczestniczyć w tajemnicy wybrania kapłana do szczególnej posługi w Kościele Chrystusa.

2. Z ustanowienia Chrystusa, w mocy Ducha Świętego, każdy biskup, jako prorok Nowego Przymierza, jest więc głosicielem Ewangelii i stróżem wiary; jako kapłan jest pierwszym szafarzem środków uświęcania; a jako pasterz jest znakiem jedności wspólnoty Kościoła. Przez wzgląd na to Boże wybranie, potrójną misję i potrójną odpowiedzialność, każdy biskup godzien jest nie tylko szacunku ze strony wiernych, ale nade wszystko ich duchowego wsparcia. I właśnie wasza tu obecność jest wyrazem tego współuczestnictwa w trudzie apostolskiej posługi biskupa Wiktora przez waszą życzliwość, modlitwę, przyjacielską radę czy braterskie słowo pokrzepienia. U progu trzeciego tysiąclecia potrzeba szczególnie tego świadectwa zjednoczenia wiernych wokół biskupów, których mądrości i świętości Chrystus zawierzył swe dzieło zbawienia.

Biskupie Wiktorze, wchodzisz w Kościół wielkiej tradycji wiary i pobożności. Bogaty dojrzałością duchowieństwa tarnowskiego i wypróbowanej wiary Ludu Bożego. Prowadź go z wiarą i nadzieją w nowe tysiąclecie.

Kościołowi katowickiemu dziękuję za przygotowanie biskupa dla Tarnowa. Wspierajcie go na tej nowej drodze.

Wszystkim z serca błogosławię.