Homilia 6.01.1998

Wśród kapłanów, którym Jan Paweł II w uroczystość Objawienia Pańskiego udzielił święceń biskupich, był ks. Wiktor Skworc, nowy ordynariusz dicezji tarnowskiej. Bazylikę Watykańską wypełniły rzesze pielgrzymów z całego świata, w tym także grupa Polaków z archidiecezji katowickiej i diecezji tarnowskiej. Obecny był m.in. metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski i metropolita katowicki abp Damian Zimoń, biskupi pomocniczy tarnowscy (bp Józef Gucwa, bp Piotr Bednarczyk, bp Władysław Bobowski), przedstawiciele władz wojewódzkich, księża i osoby konsekrowane. «Każdego z was serdecznie pozdrawiam — powiedział Jan Paweł II do nowych pasterzy — zapewniając o pamięci w modlitwie i udzielając wam specjalnego błogosławieństwa, które niech towarzyszy wam zawsze w służbie Kościołowi».

1. «Surge, illuminare Ierusalem, quia venit lumen tuum» (Iz 60, 1)

Jeruzalem, przyjmij Światłość! Przyjmij Tego, który jest Światłością: «Bóg z Boga, Światłość ze światłości, (...). Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem» (Credo). Jeruzalem, przyjmij tę Światłość.

Ta «Światłość w ciemności świeci» (J 1, 5) i widzą ją ludzie już z daleka. Oto wyruszyli w drogę. Oto idą za światłem gwiazdy do tej Światłości, która objawiła się w Chrystusie. Idą, szukają drogi, pytają. Trafiają na dwór Heroda. Pytają, gdzie się narodził król żydowski: «Ujrzeliśmy (...) jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon» (Mt 2, 2).

2. Jeruzalem, ochroń twoją Światłość! Ten, który się narodził w Betlejem, znajduje się w niebezpieczeństwie. Gdy Herod usłyszał, że narodził się król, myśli natychmiast o tym, jak by zgładzić konkurenta do tronu. Ale Jezus zostaje uratowany od tego zagrożenia i wraz z rodziną ucieka przed zbrodniczą ręką króla do Egiptu. Potem wróci do Nazaretu, a mając lat trzydzieści zacznie nauczać. Wtedy wszyscy poznają, że Światłość przyszła na świat. Wtedy okaże się też, że «swoi jej nie przyjęli» (por. J 1, 11).

Nie obroniłoś, Jeruzalem, Światłości świata. Zgotowałoś Chrystusowi śmierć haniebną. Został ukrzyżowany, potem zdjęty z krzyża i złożony do grobu. Po zachodzie słońca pozostało po Nim na Golgocie patibulum crucis. Nie obroniłoś, Jeruzalem, twojego Światła. Jednakże «Światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła» (J 1, 5). I oto trzeciego dnia Chrystus zmartwychwstał z grobu. Ciemności śmierci Go nie ogarnęły.

Surge, illuminare Ierusalem. Powstań, Jeruzalem, wraz z Tym, który powstał z grobu. Przyjmij zmartwychwstałego Króla, który przyszedł, aby zwiastować Królestwo Boże i w taki przedziwny sposób założył je na ziemi.

3. Jeruzalem, podziel się twoją Światłością! Podziel się tym Światłem, które w ciemnościach świeci, z wszystkimi ludźmi. Zaproś wszystkich; bądź dla całej ludzkości gwiazdą, która wskazuje drogę ku trzeciemu tysiącleciu chrześcijaństwa, jak kiedyś zaprowadziła trzech Mędrców ze Wschodu do szopy w Betlejem. Zaproś wszystkich! Niech «pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu» (Iz 60, 3). Dziel się Światłem! Tym Światłem, które rozbłysło w tobie, dziel się z wszystkimi ludźmi, z wszystkimi narodami ziemi.

W tej perspektywie zwracam się do was, drodzy bracia, którzy otrzymujecie dziś święcenia biskupie: bądźcie wiernymi sługami nowej ewangelizacji, która szerzy w świecie Światłość Chrystusa.

Ty, bpie Mario Francesco Pompeddo, który od tylu lat służysz Stolicy Apostolskiej, pełnij nadal z właściwą sobie kompetencją funkcję dziekana Trybunału Roty Rzymskiej, stosując zasady sprawiedliwości kanonicznej w duchu duszpasterskim.

Ty, bpie Marco Dino Brogi, podejmij z ufnością nową misję nuncjusza apostolskiego w Sudanie i delegata apostolskiego w Somalii i bądź świadkiem troski Papieża o te Kościoły, które głoszą Chrystusa i Jego Ewangelię pośród trudności i wyrzeczeń.

Tobie, bpie Peterze Kwaku Atuahene, powierzona zostaje misja szerzenia Światłości Chrystusa w diecezji Goaso w Ghanie, której jesteś pierwszym ordynariuszem.

Ty, bpie Filippo Strofaldi, zaniesiesz ją do włoskiej diecezji Ischia.

Ty, bpie Wiktorze Skworcu, będziesz ją szerzył w diecezji tarnowskiej w Polsce.

Kościół wzywa ciebie, bpie Franco Dalla Valle, byś szerzył światło Ewangelii jako pierwszy ordynariusz Juiny w Brazylii.

Posyła też ciebie, bpie Angelito R. Lamponie, byś realizował swoje powołanie misyjne w Jolo na Filipinach jako następca twego współbrata, świętej pamięci bpa Benjamina de Jesus, barbarzyńsko zamordowanego jedenaście miesięcy temu w pobliżu katedry.

Ty, bpie Tomislavie Koljaticu Maroevicu, będziesz współpracował z misją pasterską arcybiskupa Concepción w Chile jako jego biskup pomocniczy.

Ty, bpie Francesco Saverio Salerno, będziesz kontynuował jako sekretarz Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej swoją pracę i służbę w dziedzinie administracyjnej.

Moi drodzy, każdego z was serdecznie pozdrawiam, zapewniając o pamięci w modlitwie i udzielając wam specjalnego błogosławieństwa, które niech towarzyszy wam zawsze w służbie Kościołowi.

4. Jerozolimo, oto dzień twojej epifanii. Mędrcy ze Wschodu, którzy pierwsi rozeznali Twoją Światłość, składają Tobie, Odkupicielu świata, swoje dary. Składają je Tobie, który jesteś Bogiem z Boga, Światłem ze Światłości, Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego, zrodzonym, a nie stworzonym, współistotnym Ojcu; Tobie, przez którego wszystko się stało; Tobie, który stałeś się człowiekiem, za sprawą Ducha Świętego przyjmując ciało z Maryi Dziewicy.

To właśnie Ciebie oglądały oczy trzech Mędrców i to Ciebie widzą dzisiaj nasze oczy wpatrzone w tajemnicę świętej Epifanii.

«Surge, illuminare Ierusalem, quia venit lumen tuum» (Iz 60, 1).

Amen!