List Papieża do Sekretarza Stanu

W styczniu Sekretarz Stanu kard. Angelo Sodano obchodził 25. rocznice sakry biskupiej. Z tej okazji Jan Paweł II skierował do Jubilata — jednego z najbliższych swoich współpracowników — list gratulacyjny, w którym wyraził uznanie dla jego gorliwości i kompetencji w służbie Stolicy Apostolskiej.

W sobotę 18 stycznia w bazylice Matki Boskiej Większej Sekretarz Stanu odprawił Mszę św., by wraz ze wspólnotą Kościoła rzymskiego «składać dziękczynienie Temu, który wejrzał na pokorę swego sługi i zechciał go uczynić swoim kapłanem». Z Jubilatem koncelebrowało 21 kardynałów, 48 arcybiskupów i biskupów oraz 128 kapłanów. Obecni byli liczni przedstawiciele stowarzyszeń życia konsekrowanego, ruchów kościelnych, krewni kard. Angelo Sodano oraz rzesza wiernych. W homilii Sekretarz Stanu podziękował Ojcu Świętemu za okazane zaufanie i udział w jego posłudze Następcy Piotra oraz zapewnił, że nadal będzie poświęcał wszystkie swe siły dla dobra Stolicy Apostolskiej i Kościoła. Poniżej zamieszczamy list Ojca Świętego do Sekretarza Stanu oraz homilię kardynała wygłoszoną w bazylice Matki Boskiej Większej.

Do naszego czcigodnego Brata Angelo Sodano Kardynała Świętego Kościoła Rzymskiego Sekretarza Stanu

Niemal codzienne bliskie kontakty oraz szczególna długotrwała współpraca z Tobą skłaniają mnie, by z okazji 25-lecia pełnienia przez Ciebie posługi biskupiej złożyć Ci najszczersze, płynące z serca gratulacje. Spełniam tę niezwykle miłą powinność, aby w sposób wyraźniejszy okazać Ci moje uczucia, pragnę ponadto wyrazić na piśmie, w sposób bardziej konkretny, moje myśli.

Cały Twój dotychczasowy dorobek jest świadectwem zaangażowania i mądrości, których dowody dawałeś od chwili, kiedy zostałeś członkiem Kolegium Apostolskiego i jako nuncjusz udałeś się do Chile. Później mianowałem Cię sekretarzem Rady Publicznych Spraw Kościoła, dopuszczając Cię do udziału w moich postanowieniach i działalności, by móc bardziej bezpośrednio korzystać z Twojej pracy.

Z jeszcze większym entuzjazmem starałeś się później realizować wszystko, co można było zamierzyć i uczynić dla dobra Kościoła powszechnego, kiedy mianowałem Cię Prosekretarzem, a następnie Sekretarzem Stanu i przyjąłem do Kolegium Kardynalskiego. Po włączeniu Cię do grona kardynałów biskupów z radością powierzyłem Ci podmiejską diecezję tytularną Albano, z którą, jak mi wiadomo, jesteś szczególnie związany i którą otaczasz szczególną troską duszpasterską. W miarę upływu czasu swą działalność i zaangażowanie poświęcałeś coraz ważniejszym zadaniom, przez co potwierdziłeś, że zasługujesz na uznanie, jakim Cię darzę jako niezwykle zaufanego współtwórcę i współpracownika w rozlicznych projektach.

Gorliwie i kompetentnie wspierałeś moją posługę pasterską w Kościele powszechnym oraz podejmowane przeze mnie inicjatywy na całym świecie, służąc tym samym, jak słusznie mogę stwierdzić, całej rodzinie katolickiej i wszystkim ludziom dobrej woli.

Dlatego nie bez racji poprosiłem Cię niedawno, byś nadal pełnił swoją funkcję, wiem bowiem dobrze, że z tym samym oddaniem i z tą samą wiernością będziesz wypełniać swoje obowiązki również w przyszłości.

Sądzę, że nie trzeba mnożyć słów, aby wyrazić Ci moją życzliwość i wdzięczność, o której pragnę Cię zapewnić w sposób szczególny z okazji tej zaszczytnej rocznicy sakry biskupiej, którą będziesz obchodził 15 stycznia. Z radością przyjąłem też wiadomość, że w tym Roku Różańca Błogosławionej Dziewicy Maryi pragniesz odprawić w bazylice Matki Boskiej Większej Mszę św. dziękczynną z okazji tego jubileuszu, powierzając swą posługę biskupią Matce Chrystusa i Kościoła. Dlatego, czcigodny Bracie, z serca udzielani Ci mego Błogosławieństwa Apostolskiego, którym obejmuję również wszystkich tych, z którymi jesteś związany więzami rodzinnymi i przez wspólną pracę.

Watykan, 6 stycznia 2003 r., w uroczystość Objawienia Naszego Pana Jezusa Chrystusa, w 25. roku mojego pontyfikatu

opr. mg/mg