Rozważanie przed "Anioł Pański" 8.12.97

1. Kościół świętuje dzisiaj uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny — dzień bardzo drogi sercu chrześcijańskiego ludu. Święto to, obchodzone na początku roku liturgicznego, w okresie Adwentu, rozjaśnia swoim światłem drogę Kościoła ku Bożemu Narodzeniu.

Tłem dzisiejszej uroczystości jest biblijna ikona zwiastowania, w której rozbrzmiewa tajemnicze pozdrowienie Anioła: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą» (Łk 1, 28).

«Pełna łaski!» Oto Maryja — taka jakiej pragnął Bóg, ukształtowana zgodnie z Jego odwiecznym, niezbadanym zamysłem: istota stworzona, napełniona całkowicie Bożą miłością, doskonale dobra, piękna i święta.

2. «Człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce» (1 Sm 16, 7). Serce Maryi zwrócone jest całkowicie ku wypełnieniu woli Bożej. Dlatego Najświętsza Panna jest wzorem chrześcijańskiego oczekiwania i nadziei.

Rozważanie biblijnej sceny zwiastowania pozwala nam zrozumieć, że Boże orędzie nie zaskakuje Maryi, ale przeciwnie — zastaje Ją czuwającą i gotową, skupioną w głębokim milczeniu, w którym rozbrzmiewają obietnice proroków Izraela, zwłaszcza słynna mesjańska zapowiedź Izajasza: «Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel» (Iz 7, 14).

W Jej Sercu nie ma nawet cienia egoizmu: Maryja nie pragnie niczego dla siebie, a jedynie chwały Bożej i zbawienia ludzi. Nawet szczególny przywilej, na mocy którego została zachowana od grzechu pierworodnego, nie jest dla niej tytułem do chwały, ale wezwaniem do całkowitego oddania się na służbę odkupieńczej misji Syna.

3. Drodzy bracia i siostry, dla współczesnej ludzkości, która przygotowuje się do wejścia w trzecie tysiąclecie, Niepokalana jest wzorem oczekiwania i Matką nadziei. Uczy nas unikać fatalizmu i biernej rezygnacji, a także wszelkich pokus milenarystycznych. Uczy nas patrzeć w przyszłość z przekonaniem, że Bóg wychodzi nam na spotkanie; my jesteśmy powołani, aby przygotować się na to spotkanie przez modlitwę i czujne oczekiwanie.

Patrząc na Pannę Mądrą, uczymy się być gotowi, abyśmy mogli stanąć przed Chrystusem, gdy powróci w chwale. Niech Maryja pomoże nam wyjść na spotkanie Pana z żywą wiarą, radosną nadzieją i czynną miłością.