Czeka nas niebo

Jan Paweł II

CZEKA NAS NIEBO

Przed udzieleniem błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem Jan Paweł II pozdrowił licznie zgromadzonych chorych, którzy uczestniczyli we Mszy św. beatyfikacyjnej, zachęcając ich, aby powierzyli swoje życie Opatrzności Bożej na wzór błogosławionych pastuszków Franciszka i Hiacynty.

Drodzy Pielgrzymi zgromadzeni w Fatimie!

Pragnę teraz zwrócić się ze szczególnym pozdrowieniem do licznych obecnych tutaj chorych. Chcę nim ogarnąć także wszystkich, którzy towarzyszą nam duchowo pozostając w swoich domach i w szpitalach.

Papież pozdrawia was bardzo serdecznie, drodzy chorzy, zapewniając was, że w modlitwie pamięta w szczególny sposób o was i waszych opiekunach. Pragnienia i prośby każdego z was przynoszę do ołtarza, na którym Jezus nieustannie wstawia się i składa samego siebie w ofierze za ludzkość.

Przybyłem dziś do was jako świadek zmartwychwstałego Jezusa. On wie, co to znaczy cierpieć; przeżył mękę umierania, ale przez swoją śmierć zabił samą śmierć, bo był pierwszym z wszystkich ludzi, który ostatecznie uwolnił się z jej więzów. Przemierzył całą życiową drogę człowieka aż do ojczyzny niebieskiej, gdzie przygotował tron chwały dla każdego z nas.

Drogi chory bracie!

Jeżeli ktoś lub coś każe ci sądzić, że jesteś już u kresu, nie wierz w to! Jeżeli znasz odwieczną Miłość, która cię stworzyła, to wiesz także, że w twoim wnętrzu mieszka dusza nieśmiertelna. Różne są w życiu «pory roku»; jeżeli czujesz akurat, że zbliża się zima, chciałbym, abyś wiedział, że nie jest to pora ostatnia, bo ostatnią porą twojego życia będzie wiosna: wiosna zmartwychwstania. Całość twojego życia sięga nieskończenie dalej niż jego granice ziemskie: czeka cię niebo.

Drodzy chorzy bracia i siostry! Ja wiem, że «cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić» (Rz 8, 18). Odwagi! Obecny Rok Święty przynosi obfitość łaski Boga Ojca tym, którzy umieją ją przyjąć z dziecięcą prostotą serca i ufnością. Jezus przypomniał nam o tym przed chwilą w czytaniu z Ewangelii. Wy także, drodzy chorzy, starajcie się należeć do owych «najmniejszych», aby Jezus mógł mieć w was upodobanie. Za chwilę On zbliży się do was w Najświętszym Sakramencie, aby osobiście was pobłogosławić. Przynosi wam obietnicę: «Oto czynię wszystko nowe» (Ap 21, 5). Ufajcie! Złóżcie swój los w Jego opatrznościowych dłoniach, jak uczynili pastuszkowie Franciszek i Hiacynta. Oni mówią wam, że nie jesteście sami. Ojciec niebieski miłuje was.

opr. mg/mg