Milczenie i modlitwa: podróż do Fatimy

Pierwszymi słowami Papieża w Fatimie była długa modlitwa przed małą figurą Najświętszej Maryi Panny, której ofiarował następnie złotą różę, dar o prastarej tradycji. W niesamowitej ciszy, przerywanej jedynie przez szczebiot ptaków, choć na ogromnym placu — na który w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat przybyło trzech jego poprzedników — były setki tysięcy osób. I właśnie modlitwa była celem bardzo krótkiej wizyty Bergoglia, który podczas spotkania na wieczornym Różańcu powiedział o sobie, że jest pielgrzymem światła, pokoju i nadziei.

Jestem pielgrzymem przybyłym tylko po to, by modlić się do «Pani w białej szacie», która sto lat temu objawiła «zamysł miłosierdzia Boga», i «jako biskup w białej szacie» pragnę przypomnieć tych, którzy «ubrani w biel chrztu, chcą żyć w Bogu i rozważają na modlitwie tajemnice Chrystusa, by wyprosić pokój», powiedział Papież. A także: tym samym będziemy «Kościołem ubranym w białą szatę, w biel obmytą w krwi Baranka, przelewanej także dzisiaj w wojnach niszczących świat, w którym żyjemy».

W zestawieniu z ważną podróżą Pawła VI, który udał się do Fatimy, by błagać o pokój, również podróż Franciszka odbyła się w pełnym sprzeczności współczesnym kontekście, o którym mówił jego Sekretarz Stanu kard. Pietro Parolin podczas Mszy św. odprawianej po zachodzie słońca, w ciemnościach rozjaśnianych przez tysiące świec: sto lat temu Maryja Panna objawiła się po raz pierwszy, kiedy w Europie szalała wojna, dziś pokój jest afirmowany i wydaje się rzeczą oczywistą, a jednocześnie dla milionów osób jest bardzo daleki, toteż słusznie Papież mówi o wojnie światowej «w kawałkach», rozpowszechnianej i napędzanej przez niegodziwe interesy ekonomiczne.

Sto lat po wydarzeniach z 1917 r. Papież kanonizował najmłodszych widzących z Fatimy, rodzeństwo Franciszka i Hiacyntę Marto. Już wieczorem 13 maja Hiacynta «nie zdołała się powstrzymać i zdradziła sekret mamie: ‘Dziś widziałam Matkę Bożą'. Widzieli oni Matkę niebieską», powiedział Bergoglio, zwracając uwagę, że widzieli Ją tylko oni, i dodając: «Maryja nie przyszła tu, żebyśmy Ją widzieli: na to będziemy mieli całą wieczność, naturalnie jeśli pójdziemy do nieba». Dziewica bowiem, «przeczuwając i przestrzegając nas przed groźbą piekła, do którego prowadzi często sugerowane i narzucane życie bez Boga i profanujące Boga w Jego stworzeniach, przyszła, aby nam przypomnieć światło Boga, które w nas jest i nas okrywa».

Oto zatem sekret Fatimy, przesłanie, które z pewnością nie zamyka się w sensacyjnych rewelacjach. «Nie zostaje ujawniona żadna wielka tajemnica ani uchylona zasłona przyszłości», napisał w 2000 r. kard. Ratzinger, ponieważ sensem przesłania jest «mobilizowanie sił do przemiany ku dobru» po upływie stulecia naznaczonego przez straszliwe wojny i prześladowania Kościoła.

Sens ten przypomniał Franciszek słowami Pawła VI: «Jeśli chcemy być chrześcijanami, musimy być maryjni, a zatem musimy uznać istotną, żywotną i opatrznościową relację łączącą Matkę Bożą z Jezusem, która otwiera nam drogę wiodącą do Niego». Idąc po prostu drogą wskazaną przez Ewangelię, jak Maryja, Jego pierwszy świadek.

opr. mg/mg