„Misyjne Drogi”: Powroty z misji – nie zawsze łatwe

Autorzy artykułów „Misyjnych Dróg” patrzą na misjonarzy w kluczu bogactwa i szansy dla Kościoła w Polsce.

„Istnieją tematy w Kościele, które porusza się tylko w półmroku plebanii, czy klasztorów. Trochę ich jest – i są trudne. Jednym z nich są powroty z misji. Misjonarze wracają z doświadczeniem, wiedzą, wrażliwością na człowieka, entuzjazmem ewangelizacji, a czasem z poczuciem pustki, chorobą czy poczuciem przegrania. Bywa różnie. Warto na nich patrzeć w kluczu bogactwa i szansy dla Kościoła w Polsce, nie zawsze dobrze wykorzystanej” – napisał w edytorialu redaktor naczelny, o. Marcin Wrzos OMI.

„Zdarzają się powroty po to, aby realizować nowe zadania w kraju. Bywają też takie zwykłe, bo minął czas planowanego, kilkuletniego pobytu. Wracają misjonarze „poobijani” przez choroby, prześladowania chrześcijan, terroryzm, czy nie odnajdujący się w zupełnie innej kulturze. Tym ostatnim trzeba najpierw pomóc, okazać troskę, zainteresowanie, wyleczyć z chorób tropikalnych i dać nadzieję na nowy początek. Bywa, że misjonarze nie wracają do kraju, bo tu się nie odnajdują z różnych powodów – pracują we Francji, Hiszpanii czy Anglii. Zapraszamy do przeczytania osobistych świadectw misjonarzy, którzy wrócili” – kontynuował.

Na łamach „Misyjnych Dróg” autorzy (m.in. Leon Nieścior OMI, Fidelis Kozak OP, Marek Swat OMI, Tadeusza Frąckiewicz OP, bp Jerzy Mazur SVD, Jan Kanty Stasiński OCD, Rafała Kisiel SNMP) opisali swoją pracę na misjach oraz powrót do kraju. W piśmie można przeczytać analizę misjologiczną pielgrzymki papieża Franciszka do Irlandii (Maksymilian Nagalski), a także V Amerykańskiego Kongresu Misyjnego (Tomasz Szyszka SVD).

W 192. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowy z Barbarą i Aleksandrem Szanieckimi oraz Scholastyką Raczkiewicz OSB, przez długie lata pracującymi na misjach. W dziale „Na granicy kultur i religii” przedstawiono współczesny dialog z buddyzmem oraz życie po śmierci w judaizmie i islamie.

„Pomysł narodził się w 2015 r., gdy z grupą przyjaciół wybraliśmy się na kolejną, tym razem czterodniową pielgrzymkę konno-rowerową do oblackiego Kodnia n. Bugiem (180 km). Wówczas wpadła mi w ręce książka Zofii Kossak Szczuckiej »Błogosławiona wina« – legendarna historia o kradzieży i uprowadzeniu obrazu Matki Bożej Gregoriańskiej z Rzymu do Kodnia przez Mikołaja Sapiehę w 1631 r. Były to oczywiście czasy, kiedy podróżowano konno. Ta opowieść tak mnie zafascynowała, że pomyślałam: czemu by nie podążyć konno tym szlakiem, tylko w odwrotną stronę?” – To fragment zapisków Bożeny Skłodowskiej z konnej pielgrzymki z Kodnia n. Bugiem do Rzymu, które zostały opublikowane na łamach pisma.

W kolejnym wydaniu czasopisma znajduje się dział „Przyjaciele Misji”, a także informacje dotyczące projektów „Misja Szkoła” i „Chata Medyka” prowadzonych przez redakcję oraz szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki” – tym razem z opowieściami o Grenlandii. Opublikowano także felietony z misją teologów: prof. Elżbiety Adamiak i ks. prof. Andrzeja Draguły. Na łamach pisma czytelników zachęca się do korzystania z internetowego portalu misyjnego www.misyjne.pl. Wśród autorów jest również Wojciech Modest Amaro i jego „Kuchnia z misją”.

„Misyjne Drogi” to prawie stu-stronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Wacława Hryniewicza OMI, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Selima Chazbijewicza, Elżbietę Adamiak czy ks. Andrzeja Dragułę.

Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. „Misyjne Drogi” to czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne także w wolnej sprzedaży.

MW OMI / Poznań