Wielki Piątek w Licheniu. Relacja z Liturgii Męki Pańskiej

Wielkopiątkową celebrację w licheńskiej bazylice zapoczątkowała Rodzinna Droga Krzyżowa o godz. 17.00, w trakcie której rodziny z licheńskiej parafii niosły krzyż oraz odczytały rozważania dotyczące męki i śmierci Jezusa Chrystusa.

Po zakończeniu nabożeństwa, o godz. 18.00, rozpoczęła się liturgia na cześć Męki Pańskiej, której przewodniczył ks. Henryk Kulik MIC, proboszcz parafii pw. św. Doroty w Licheniu Starym. Po procesji na wejście, która wiodła przez główną nawę świątyni, celebrans modlił się przed ołtarzem leżąc krzyżem na ziemi. W trakcie liturgii słowa kulminacyjnym momentem było odczytanie męki Jezusa Chrystusa wg św. Jana.

Homilię w trakcie liturgii wygłosił ks. Jarosław Hybza MIC. W słowie odniósł się do 3 domów, nad którymi w Wielki Piątek powinien pochylić się każdy z nas. Są to: liturgia słowa, adoracja krzyża i komunia święta.

Mówiąc o liturgii słowa, homileta wskazał na opis męki Jezusa wg św. Jana:

- „Ewangelia wg św. Jana pokazuje paschalny wymiar krzyża. Męka Jezusa jest intronizacją króla. Św. Jan pokazuje Chytrusa jako Króla na tronie, który pokonał śmierć i szatana. Pokazuje Chrystusa jako tego, który jest triumfujący. Liturgia słowa zaczyna się budująco. Słowo pokazuje wymiar paschalny, zmartwychwstania. Dzisiejszy dzień jest pełen nadziei. Krzyż skrywa taką tajemnice” – mówił kapłan.

Dalej ks. Hybza zastanawiał się na wartością Słowa Bożego. Jego zdaniem „jest to dom, w którym mamy mieszkać”. – „Możemy postawić sobie pytanie: czy mieszkam w Słowie Bożym, czy Biblia jest miejscem mojego zamieszkania, moich wyborów i decyzji w życiu”.

Nawiązując do Maryi wyjaśnił, że jest Ona najpiękniejszym mieszkańcem Słowa Bożego: – „Nikt tak nie żył, jak Maryja. Jak choćby śpiewany w tym sanktuarium Magnifikat. Ten hymn jest utkany słowem Boga, a Biblia to tkanina utkana słowem Boga. Być mieszkańcem Słowa Bożego to znaczy, że wartościuje moje życie wg Biblii” – kontynuował rozważania marianin.  

Drugim domem wg kapłana jest krzyż, którego tajemnica jest nie do pojęcia ludzkim rozumem. – „Jest zasłonięty tzn. że jest to przekleństwo. Drzewo bez Chrystusa jest miejscem przeklętym, miejscem hańby. Ale gdy zdejmujemy zasłonę, ukazuje się Chrystus. Trzeba te tajemnicę odsłonić i się do niej przybliżyć” – mówił homileta.

Każdy chce przed krzyżem powiedzieć o swoich wyborach i decyzjach, o swoich pragnieniach i grzechu, o niewiernościach, radościach i smutkach. Zdaniem kapłana „być mieszkańcem krzyża to znaczy odkrywać sens cierpienia w Chrystusie”.

-„ Dziś jest dzień przebaczenia źródłowego, gdyż źródłem ludzkiego nieszczęścia jest grzech. Skoro przychodzimy do Boga, aby Go pocałować, adorować, to Bóg podczas adoracji podnosi ciebie z grzechów do Swoich ust. Dziś każdy, kto adoruje krzyż wierzy, że Jezus żyje. Nie można całować krzyża, gdy się nie wierzy w zmartwychwstanie” – mówił ks. Hybza.
Ostatnim, trzecim domem wspomnianym w homilii, był dom komunii świętej.
I po raz kolejny marianin zastanawiał się: czy jestem człowiekiem Eucharystii? Czy każdy z nas mieszka w Eucharystii. – „Mieszkać w domu Eucharystii to mieszkać z Jezusem pod jednym dachem; to znaczy, że swoje życie wartościuje z życiem Eucharystii, wszystkie moje wybory, plany i oczekiwania biorą źródło w Eucharystii” – zakończył rozważania marianin.

Po homilii nastąpiła modlitwa powszechna składająca się z 10 wezwań celebransa. Następnie do świątyni wniesiony został krzyż przez pięciu mężczyzn – przedstawicieli licheńskiej parafii.

Kulminacyjnym punktem celebracji była adoracja krzyża kolejno przez księży, braci i siostry zakonne, służbę ołtarza, strażaków oraz wierny lud Boży. Całość odbywała się w modlitewnym skupieniu.
Po komunii św. Najświętszy Sakrament został procesyjnie przeniesiony do grobu Pańskiego znajdującego się w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w starej części licheńskiego sanktuarium.

źródło: Robert Adamczyk, Biuro Prasowe Sanktuarium