Komu szatan wyjada ziarno? Temu, kto słyszy Słowo Boże, ale nie chce się nawracać

W każdym z nas jest dążenie do doskonałości – dlatego ciągle się uczymy, zdobywamy nowe umiejętności, dyplomy. Ciągle szukamy nowych możliwości, kupujemy lepsze sprzęty, urządzenia domowe, pojazdy. A jednak z jednym problemem ciągle nie możemy sobie poradzić.

Sam nie możesz zgładzić twoich grzechów. Potrzebujesz Jezusa Chrystusa. On chce cię udoskonalić. Doskonałość w ujęciu biblijnym nie oznacza moralnej bezgrzeszności, lecz akceptację Bożego planu twojego zbawienia.

Zanim udoskonalimy cały świat wokół siebie, zanim odkryjemy nowe planety, potrzebujemy przyjąć tę prawdę o nas samych: nie jesteśmy samowystarczalni, nie umiemy przezwyciężyć swojej własnej skłonności do czynienia zła, do egoizmu, do agresji. Nawet, gdy rozumiemy, że czynimy źle, trudno nam to zło odrzucić. Co możesz zrobić?

Pozwolić, aby Siewca – Jezus, mógł zasiać w tobie swoje ziarno i byś zgodził się na taki plon, jaki On przewidział dla ciebie. Komu Szatan wyjada ziarno? Temu, który słyszy słowo, ale nie chce, by ono w nim zapuściło korzenie. Ono mogłoby go za bardzo zmienić. On nie chce przebaczyć, nie chce się pojednać, nie chce kochać drugiego z jego grzechami, wciąż domaga się od innych, by się zmienili. Czy ten ktoś jest przegrany? Nie! Jezus złożył „raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy”, za wszystkie moje i twoje grzechy. Nawet jeśli dziś grzech cię zwycięża i zniewala, odwagi, wszystkie zniewalające cię siły „staną się podnóżkiem pod Jego stopy”. Zwycięstwo należy do Chrystusa, nie do twoich grzechów. Nie trać nadziei! Odwagi!

Więcej w dzisiejszym komentarzu do czytań liturgicznych.