Nazaretanki: Dzieci potrzebują opieki, obecności i sensu – tego nie zapewnią media społecznościowe

W tym kontekście Siostry Nazaretanki przypominają, że dziecko to nie tylko odpowiedzialność dorosłych, ale przede wszystkim dar. Dar, który domaga się troski, obecności i miłości. Edukacja katolicka – choć dziś często marginalizowana przez decyzje budżetowe i społeczną obojętność – pozostaje żywym narzędziem formowania serca i sumienia.

Nie pozwólmy, by wychowanie przejęły algorytmy

„Nie pozwólmy, by przyszłość naszych dzieci była kształtowana wyłącznie przez trendy i algorytmy. Edukacja katolicka to nie koszt – to inwestycja” – mówiła 15 maja s. Wiesława Hyzińska, przełożona Prowincji Warszawskiej Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek, w specjalnym liście skierowanym do diecezji i mediów katolickich.

Dziś, w przeddzień Międzynarodowego Dnia Dziecka, te słowa wybrzmiewają z jeszcze większą mocą.

W roku 150-lecia obecności Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek w Kościele powszechnym i 100-lecia istnienia Prowincji Warszawskiej, siostry podkreślają, że dzieci nie mogą być pozostawione same wobec świata pełnego niepewności, pogubionych wartości i cyfrowej presji. Potrzebują opieki, obecności i sensu – a tego nie zapewnią ani urządzenia, ani media społecznościowe.

Dzieci są częścią Kościoła – od zawsze

Troska o najmłodszych od początku należała do istoty chrześcijaństwa. Już w pierwszych wiekach wspólnoty chrześcijańskie opiekowały się dziećmi osieroconymi i porzuconymi. Z czasem powstawały szkoły, przytułki, sierocińce i internaty prowadzone przez zakony – dzieło, które przetrwało do dziś.

W Polsce ogromne zasługi mają zgromadzenia zakonne, takie jak Nazaretanki, Urszulanki, Salezjanki, Franciszkanki Rodziny Maryi, Służebniczki  i wiele innych, które od XIX wieku stawały się realną pomocą dla dzieci z ubogich i trudnych środowisk. Ich misja trwa – często po cichu, ale skutecznie: w edukacji, wychowaniu, towarzyszeniu i codziennym wsparciu.

Nie tylko nauka, ale formacja całego człowieka

Współczesne dzieci mają dostęp do technologii, edukacji i rozrywki – ale często brakuje im rozmowy, obecności i miłości. Dlatego – jak podkreślają Siostry Nazaretanki – szkoła katolicka nie jest tylko miejscem przekazywania wiedzy. To przestrzeń, w której dziecko doświadcza wspólnoty, uczy się zaufania, buduje relacje i rozwija duchowość.

„Szkoły katolickie w Polsce przetrwały wiele: zabory, wojny światowe, komunizm. Przetrwają także współczesny kryzys – obojętność religijną i laicyzację” – pisze s. Wiesława Hyzińska w swoim liście. To nie tylko diagnoza, ale apel do wszystkich, którym zależy na integralnym wychowaniu młodego pokolenia.

Siostry – codziennie przy dzieciach

Dziś siostry zakonne są obecne w życiu dzieci w przedszkolach, szkołach, świetlicach, domach dziecka, ośrodkach opiekuńczych i domach samotnej matki. Pomagają w nauce, towarzyszą, organizują czas, modlą się z dziećmi i – co najważniejsze – słuchają. Dla wielu najmłodszych są jedynymi dorosłymi, którzy naprawdę ich widzą i nie odwracają się w trudnych momentach.

Szkoła katolicka czy świetlica prowadzona przez siostry to często nie tylko miejsce nauki – to azyl, w którym dziecko czuje się bezpieczne, ważne i kochane.

Dzieci to nie przyszłość Kościoła – to jego teraźniejszość

„Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje” (Mk 9,37) – przypominają siostry. Dzień Dziecka to dla nich nie tylko święto zabawy, ale dzień modlitwy i przypomnienia, że dziecko ma swoje miejsce w Kościele – nie w przyszłości, ale już teraz.

Kościół nie „czeka”, aż dzieci dorosną. Dzieci są sercem Kościoła – w modlitwie, w pytaniach, w zaufaniu i autentyczności, którą wnoszą w życie parafii, szkół i wspólnot.

Wezwanie do troski i działania

W ten szczególny dzień Siostry Nazaretanki proszą o modlitwę – nie tylko za dzieci, ale także za tych, którzy je wychowują: rodziców, nauczycieli, katechetów, wychowawców i opiekunów. Zachęcają też do wspierania szkół katolickich – duchowo i materialnie – oraz do tworzenia przestrzeni, które pomogą wychowywać całego człowieka: intelektualnie, emocjonalnie i duchowo.

Źródło: KAI