Wąbrzeźno – tu Matka Boża Brzemienna leczy rany po aborcji

15 sierpnia obchodzimy święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wydarzenie, które upamiętnia koniec ziemskiego życia Matki Jezusa. Choć tego dnia odpusty odbywają się przede wszystkim w parafiach pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP, to ze względu na maryjny charakter uroczystości, wiele sanktuariów – nawet pod innymi wezwaniami – również zaprasza wiernych na szczególne modlitwy i nabożeństwa. Jednym z takich miejsc jest Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Wąbrzeźnie.

Miasto brzemiennej Maryi 

To właśnie w mieście trzech jezior szeroko rozwinięty został Kult Matki Bożej, za sprawą cysterskich i dominikańskich krzewicieli wiary. Żarliwe nabożeństwo do Maryi wyniósł z rodzinnego miasta sługa Boży Bernard, benedyktyn żyjący w II poł. XVI w. W 1593 r. powstało tu maryjne Bractwo Literackie, którego zadania przejęło w 1667 r. Bractwo Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny zatwierdzone w 1684 r. przez papieża Innocentego XI. 3 czerwca następnego roku, ze względu na ożywioną działalność bractwa do wąbrzeskiej fary został przeniesiony z pobliskiego Kowalewa feretron z wizerunkiem Niepokalanej. Następnego dnia, według tradycji, miały się cudownie odrodzić łany zboża stratowane skutkiem przejścia rzeszy uczestników procesji. Wkrótce wizerunek nawiedził biskup chełmiński Kazimierz Opaliński, który Niepokalaną Maryję Pannę obrał za patronkę własną i diecezji oraz zapisał się do Jej bractwa. Rychło w dokumentach parafialnych zaczęły się pojawiać zapiski o cudownych uzdrowieniach i łaskach uzyskanych za sprawą wstawiennictwa wymodlonego przed obrazem Niepokalanej. Kult Wąbrzeskiej Królowej przetrwał przez stulecia mimo pruskiego zaboru, wojen, okupacji, komunizmu.

„Gdy przybyłem do Wąbrzeźna w charakterze proboszcza, nie miałem wątpliwości, że muszę uczynić wszystko, by cześć dla Wąbrzeskiej Pani mogła zajaśnieć nowym blaskiem. Postanowiliśmy powołać ośrodek z  którego będzie emanowała nauka o świętości życia ludzkiego” – wspominał niegdyś ks. kan. Jan Kalinowski, były kustosz sanktuarium.

W 1993 r. biskup toruński Andrzej Suski wznowił działalność Bractwa Niepokalanego Poczęcia NMP, którego nowym zadaniem stała się troska o każde poczęte życie ludzkie i wzorem swego poprzednika sprzed 300 lat, bp. Opalińskiego, wstąpił w jego szeregi. W roku następnym powstał w parafii Ośrodek Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego, a podczas I Kongresu Rodzin Diecezji Toruńskiej pasterz nowo powstałej diecezji powierzył rodziny Matce Bożej Wąbrzeskiej. 14 sierpnia 2002 r. bp. Andrzej Suski wraz z bp. Józefem Szamockim nałożył na Jej wizerunek koronę poświęconą 15 maja przez Jana Pawła II (obecnie sanktuarium cieszy się posiadaniem relikwii świętego Papieża). W 2004 r. wąbrzeskie sanktuarium zostało afiliowane do rzymskiej Bazyliki Matki Bożej Większej.

„Jest tu duchowa przestrzeń dla każdego, ale szczególnie uprzywilejowane mogą czuć się niewiasty, które pragną, by ich miłość znalazła spełnienie w udanym związku małżeńskim i rodzinie, które wraz z małżonkami modlą się o dar potomstwa, wreszcie kobiety brzemienne, które oczekują szczęśliwego rozwiązania. Niech nie czują się pominięte, lecz serdecznie zaproszone i te kobiety, które w sercu noszą ranę grzechu aborcji. Dla nich to miejsce może stać się początkiem nawrócenia i powrotu na drogę do świętości” – podkreślił ks. kan. Jan Kalinowski.

Cudowny obraz 

Obraz nieznanego malarza umieszczony w barokowym ołtarzu głównym przedstawia Maryję w aureoli z 12. gwiazd, z lilią w prawej dłoni. Matka Boża stoi na globie ziemskim, depcząc głowę oplatającego go węża – symbol szatana, sprawcy grzechu pierworodnego. Lilia znamionuje Niepokalane Poczęcie, a wieniec z 12. gwiazd zapowiada jego zwycięstwo. Brzemienna niewiasta otoczona złocistą poświatą wyłania się ze skłębionych burych obłoków ku jasności. Stoi na granicy starotestamentowej epoki grzechu pierworodnego i nowotestamentowej ery Dobrej Nowiny, jaką wkrótce zacznie głosić Syn Boży Zbawiciel, którego nosi w swoim łonie. Takie przedstawienie Maryi zakorzenione w Piśmie Świętym niesie przesłanie o Jej ważnej roli w dziele Odkupienia

Sanktuarium jest miejscem intensywnego kultu. Pielgrzymują tu matki oczekujące potomstwa, małżeństwa dziękujące za dar życia oraz osoby modlące się o jego ochronę i świętość

W Polsce jest kilka sanktuariów Matki Bożej Brzemiennej (czasem nazywanej także Matką Bożą oczekującą). Najbardziej znane znajduje się w Matemblewie.

Źródło: diecezja-torun.pl, Nasza Arka, sanktuarium-wabrzezno.pl