Liban jest zdruzgotany, ale nie traci nadziei

Kustosz Ziemi Świętej, który powrócił właśnie z tego kraju zauważa, że kryzys pogłębia całkowity brak dostępu do paliwa.

Brakuje także prądu, załamał się system opieki zdrowotnej, na ulicach i w sklepach dochodzi do bójek o podstawowe produkty. Polityczny impas uniemożliwia przeprowadzenie koniecznych reform gospodarczych. Obraz upadającego państwa dopełnia eksplozja w bejruckim porcie, pandemia koronawirusa i niedawny wybuch ciężarówki z paliwem, w wyniku którego zginęło 30 osób.

Organizacja Save The Children donosi o coraz trudniejszej sytuacji libańskich dzieci. Najnowszy raport tej organizacji ujawnia, że miesięczna racja chleba dla całej rodziny kosztuje obecnie w Libanie połowę miesięcznej płacy minimalnej. Najbiedniejszych nie stać na pełnowartościowe jedzenie. „Niektóre dzieci jedzą wyłącznie chleb i piją wodę” – mówi o. Francesco Patton.

„Liban jest na kolanach. Załamanie systemu politycznego, opartego dotąd na równowadze pomiędzy chrześcijanami, sunnitami i szyitami, sprawia, że kraj nie funkcjonuje. Desperacja sięga zenitu. Kryzys gospodarczy i dewaluacja pieniądza doprowadziły do erozji wynagrodzeń. Ludzie, choć ciężko pracują, nie mogą wyżyć ze swojej pracy. Wielu głoduje, nie ma pieniędzy na czesne za szkołę dla swoich dzieci” – wylicza w rozmowie z papieską rozgłośnią Kustosz Ziemi Świętej. „Brakuje leków i opieki zdrowotnej w ogóle. Brak paliwa w generatorach elektrycznych w niektórych szpitalach to wyrok śmierci dla osób podłączonych do respiratorów. Stąd coraz więcej osób próbuje opuścić kraj, a zadaniem Kościoła jest pomagać i nieść pocieszenie. Jego misją jest także apelowanie do polityków, aby doszli do porozumienia, przezwyciężyli podziały i pracowali dla wspólnego dobra” – opowiada.