Monety z rzymskiej Fontanny di Trevi nadal będą przekazywane na wsparcie Caritas

Media Wiecznego Miasta podały 31 grudnia, że przewiduje to odnowione na razie na dwa lata porozumienie między władzami miejskimi a diecezją. Poprzednia burmistrz Virginia Raggi (z Ruchu Pięciu Gwiazd) chciała przekazywać pieniądze do kasy miejskiej, ale po ostrej dyskusji wycofała się z tych planów.

Od wielu lat istnieje tradycja, że turyści z całego świata stojąc tyłem do Fontanny, wrzucają przez ramię monety do wody, chcąc jeszcze raz powrócić do Rzymu. Pieniądze te, zwykle drobne, wyławiają potem regularnie pracownicy miejskich wodociągów. Są to kwoty sięgające 1-1,5 mln euro rocznie. Od 2001 otrzymuje je Caritas diecezji rzymskiej, prowadząca w mieście 50 ośrodków socjalnych i 145 punktów opieki w parafiach katolickich. Zadecydował o tym ówczesny socjaldemokratyczny burmistrz stolicy Włoch Francesco Rutelli.

Fontanna di Trevi jest najsłynniejszym barokowym wodotryskiem w Rzymie. Zbudowano ją z inicjatywy Klemensa XII (1730-40), który w 1732 ogłosił konkurs na nową fontannę w miejscu istniejącego wcześniej obiektu, zaprojektowanego przez Leona Battiste Albertiego w 1435 r. Zasila ją woda doprowadzona wzniesionym w 19 r. przed Chrystusem akweduktem, który zaopatruje w wodę także fontannę Barcaccia u podnóża Schodów Hiszpańskich. Przed Klemensem Urban VIII (1623-44) zamierzał przebudować Fontannę di Trevi, ale wielki projekt opracowany przez Giovanniego Lorenzo Berniniego nie doszedł do skutku ze względu na wysokie koszty inwestycji.

Nową wersję zaprojektował Niccolo Salvi, a prace nad nią trwały z przerwami w latach 1735-76. Forma tej barokowej fontanny przypomina fasadę budynku, ma 20 m szerokości i 26 m wysokości. Centralnymi postaciami fontanny są Okeanos i dwa trytony, symbolizujące Kastora i Polluksa. Bóstwo oceanów jedzie rydwanem zaprzężonym w dwa hippokampy (hybrydy konia i ryby), z których jeden jest spokojny, prowadzony przez trytona z prawej strony, podczas gdy tryton z lewej usiłuje okiełznać niespokojnego konia. Symbolizują one dwa odmienne stany morza (cisza i sztorm). Cztery posągi na balustradzie symbolizują cztery pory roku. W sąsiednich niszach znajdują się postacie kobiet – alegorie Zdrowia i Obfitości.

Legenda wiąże nazwę fontanny z Trevią – dziewicą, która miała odkryć źródło wody wykorzystane przy budowie akweduktu, toteż wodę doprowadzaną przez ten akwedukt do fontanny nazywa się Acqua Virgo (Woda Dziewica).

ts, kg (KAI) / Rzym