Papież zawierza Rosję i Ukrainę Niepokalanemu Sercu Maryi

Ta modlitwa stanowi prosty i pokorny gest tego, kto wierzy i ufa w moc modlitwy, a nie w siłę zbrojeń. Tekst aktu jest przeplatany cytatami z wielkiej tradycji maryjnej Kościoła. Matka Boga to tytuł, którym czci się Maryję zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Matka Miłosierdzia jest zwrotem, który pojawia się również w modlitwie „Salve Regina”. „To Bóg dał nam Ciebie i w twoim Niepokalanym Sercu umieścił schronienie dla Kościoła i ludzkości”. Te słowa przywołują objawienia z Fatimy: „Bóg postanowił ustanowić nabożeństwo do mojego Niepokalanego Seca…” oraz „Moje Niepokalane Serce będzie waszym schronieniem”. Ta wzmianka o schronieniu jest echem starożytnej modlitwy maryjnej „Sub tuum praesidium”. „Zatem uciekamy się do Ciebie, pukamy do drzwi Twego Serca, my, Twoje umiłowane dzieci, które w każdym czasie niestrudzenie nawiedzasz i zachęcasz do nawrócenia. W tej mrocznej godzinie przyjdź i pociesz nas”.

Modlitwa zawiera w sobie także wiele odniesień do innych objawień maryjnych: „Powtarzaj każdemu z nas: «Czyż oto nie jestem tu Ja, twoja Matka»”. Jest to zdanie, które Maryja wypowiedziała Indianinowi Juanowi Diego w Guadalupe. „Ty wiesz, jak rozplątać pęta naszego serca i naszego czasu” – można w tym wezwaniu odczytać odniesienie do Matki Bożej, która rozwiązuje węzły, wizerunku maryjnego, któremu Papież Franciszek jest szczególnie oddany. Ty, „ziemio Nieba”, przywróć w świecie Bożą zgodę. Wyrażenie: „ziemia Nieba” pochodzi z bizantyjsko-słowiańskiego hymnu monastycznego i w poetycki sposób nawiązuje do zjednoczenia nieba i ziemi, które możemy kontemplować w Maryi wziętej do nieba wraz ze swoim ciałem.

Na zakończenie aktu konsekracji także dzwony Bazyliki św. Piotra będą towarzyszyły wezwaniu Matki Bożej, aby za jej pośrednictwem, jak mówi modlitwa papieska, „Miłosierdzie Boże rozlało się na ziemię i aby słodki rytm pokoju na nowo kształtował nasze dni. Niewiasto, któraś powiedziała Bogu «tak» i na którą zstąpił Duch Święty, przywróć pośród nas Bożą harmonię. Ożyw nasze oschłe serce, Ty, która jesteś «żywą, nadziei krynicą». Ty, któraś utkała człowieczeństwo Jezusa, uczyń nas budowniczymi komunii. Ty, która przemierzałaś nasze drogi, prowadź nas drogami pokoju. Amen”.