„Mamy znaleźć w sobie męstwo przyjęcia gorzkiej prawdy...” Oświadczenie Rady Kościołów na 80. rocznicę rzezi wołyńskiej

„Historii nie możemy zmienić ani nie mamy prawa jej zapomnieć, mamy natomiast obowiązek zmienić samych siebie i znaleźć w sobie męstwo przyjęcia gorzkiej prawdy i przez wzajemne przebaczenie torować drogę do dalszego zrozumienia wzajemnego” – stwierdziła Wszechukraińska Rada Kościołów i Organizacji Religijnych (WRKiOR). Wydała ona oświadczenie na 80. rocznicę rzezi wołyńskiej.

toa-heftiba, unsplash.com, free

Oświadczenie Wszechukraińskiej Rady Kościołów i Organizacji Religijnych do wierzących i wszystkich ludzi dobrej woli z okazji 80. rocznicy Tragedii Wołyńskiej w okresie Drugiej Wojny Światowej

Drodzy Bracia i Siostry!

W 80. rocznicę Tragedii Wołyńskiej my, członkowie Wszechukraińskiej Rady Kościołów i Organizacji Religijnych, pochylamy głowy nad pamięcią zabitych, zamordowanych i okaleczonych ofiar tych strasznych wydarzeń.

Od ponad dekady kroczymy drogą zadośćuczynienia, przebaczenia i pojednania ukraińsko-polskiego, drogą wymagającą samopoświęcenia, głębokiej pracy dusz i serc.

Dziś, gdy pociski i rakiety zabijają ukraińskie dzieci, gdy kremlowski szaleniec grozi naszym narodom popiołem jądrowym, a jego odrażający propagandziści wzywają do marszu na Warszawę, od porozumienia naszych narodów, ich zdecydowania i odpowiedzialności zależy nie tylko nasza przyszłość, ale także pokój i spokój całej Europy. Ukraińcy zawsze będą pamiętać pomocną dłoń wyciągniętą do nas przez naszych polskich braci w najbardziej dramatycznym okresie ukraińskiej historii. Dawne hasło polskich powstańców „W imię Boga za Naszą i Waszą Wolność” nabrało szczególnego znaczenia w czasie wojny rosyjsko-ukraińskiej. Ukraińcy walczą „o naszą i waszą wolność”, przeciwko powszechnemu złu, dyktaturze i niewolnictwu, o wartości wolnego świata, o samo życie obecnego i przyszłych pokoleń.

W imię zachowania i pomnażania wspólnego dziedzictwa, w imię przezwyciężenia najnowszych wyzwań i zagrożeń, my, potomkowie tych, którzy przeżyli straszliwe czasy, winniśmy zanosić do Pana swe gorące modlitwy. Prosimy Pana, aby grzechy przeszłości nie przeszły w przyszłość, aby wzajemne przebaczenie, wzajemny szacunek, pokój i zrozumienie stały się podstawą stosunków między narodami ukraińskim i polskim, aby nigdy nic ich nie przyćmiło.

Nie możemy zmienić tragicznych kart historii, ale nie mamy też prawa ani o nich zapominać, ani ich usprawiedliwiać. Jesteśmy natomiast zobowiązani do zmiany samych siebie – znalezienia w sobie odwagi, by przyjąć tę gorzką prawdę, oswoić się z tym tragicznym doświadczeniem i przez wzajemne przebaczenie utorować drogę do dalszego wzajemnego zrozumienia, pojednania i jedności.

Przypomnijmy raz jeszcze apel Papieża Jana Pawła II do narodów ukraińskiego i polskiego: „Czas uwolnić się od bolesnej przeszłości! Niech przebaczenie – udzielone i otrzymane – rozleje uzdrawiający balsam w każdym sercu. Niech dzięki oczyszczeniu pamięci historycznej wszyscy będą gotowi stawiać na pierwszym miejscu to, co łączy, a nie to, co dzieli, aby razem budować przyszłość opartą na wzajemnym szacunku, braterskiej współpracy i prawdziwej solidarności”.

Niech łaska Boża prowadzi nas drogą przebaczenia i leczenia ran przeszłości, ku braterskiej współpracy narodów ukraińskiego i polskiego!