Komentarz Przemysława Babiarza do „Imagine” na igrzyskach: to wizja komunizmu

Uczę angielskiego od ponad 30 lat. Pamiętam, jak u początku swojej kariery miałem wysłuchać (opcjonalnie także zaśpiewać) z uczniami Imagine Johna Lennona. Nie pamiętam niestety, z jakiego podręcznika wtedy korzystałem, ale próba analizy tekstu skończyła się równie szybko, jak się zaczęła. Było to świeżo po upadku komunizmu w Polsce i uczniowie mieli jeszcze dobrze w pamięci wszelkie jego negatywy: puste półki, brak wolności słowa, tępą propagandę sączącą się z telewizji. Bardzo szybko ktoś zauważył, że tekst Lennona to właściwie zawoalowana pochwała komunizmu.

Minęło trzydzieści lat. Moi dzisiejsi uczniowie nie wiedzą już za bardzo, czym był komunizm. Ale Imagine ciągle jest wykonywane – tym razem w trakcie ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w Paryżu.

W odróżnieniu od nastolatków, których uczę i którzy zapewne nie zauważyliby nic niestosownego w śpiewaniu tekstu Lennona, Przemysław Babiarz – jeden z najwybitniejszych polskich komentatorów sportowych – dobrze pamięta smutne czasy PRL. I nic dziwnego, że dla niego słowa tej piosenki wykonywane podczas olimpiady to zgrzyt. Nie, wbrew temu, co usiłowaliby twierdzić niektórzy celebryci, oburzający się na słowa Babiarza, Imagine to nie pochwała braterstwa, ale utopijna wizja świata bez religii, bez narodów – jedna wielka, zglajszachtowana masa ludzka. Nie ma to wiele wspólnego z braterstwem, wiele zaś ma z utopijnymi wizjami komunizmu, które zdewaluowały się na oczach setek milionów obywateli Bloku Wschodniego. Niestety mieszkańcy Zachodu nie doświadczyli na własnej skórze „dobrodziejstw” tego ustroju i być może dlatego tak bezkrytycznie słuchają nadal Imagine...

Świat bez nieba, narodów, religii i to jest wizja tego pokoju, który wszystkich ma ogarnąć. To jest wizja komunizmu, niestety.

– powiedział Przemysław Babiarz na antenie TVP. Trudno się z nim nie zgodzić.