Kościół Anglikański Kanady na prostej drodze do wymarcia. Powód? Postępowe reformy

W 1961 roku liczyła ona 1,360 mln wiernych (7 proc. populacji Kanady). W 2001 r. było ich już tylko 640 tys. (2 proc. ludności), a w 2017 roku – 360 tys. (1 proc.). W 2024 roku przynależność do tego Kościoła deklaruje zaledwie 295 tys. wiernych, spośród których na niedzielne nabożeństwa uczęszcza jedynie 65 tys. Przy utrzymywaniu się obecnego tempa spadku ich liczby, za 15 lat Kościół ten może przestać istnieć.

Kościół Anglikański Kanady uważany jest za idący z duchem czasu. W 1976 roku zaczął wyświęcać kobiety na duchownych, a w 1994 roku na biskupki (obecnie są trzy).

W kwestii aborcji w 1989 roku władze Kościoła oświadczyły, że ochrony wymagają prawa zarówno kobiet, jaki dzieci nienarodzonych, nie potępiły jednak aborcji jako takiej.

W 2016 roku abp Colin Johnson po raz pierwszy przewodniczył kościelnemu ślubowi pary homoseksualnej.

W tym samym roku biskupem pomocniczym w Toronto został Kevin Robertson, otwarcie deklarujący swoją homoseksualność, który w 2018 w katedrze w Toronto wziął ślub kościelny ze swym partnerem (ceremonii przewodniczyła biskupka).

Stało się to jeszcze zanim Synod Kościoła w 2019 roku zajął się sprawą tego typu związków. O ile większość delegatów świeckich i duchownych opowiedziała się wówczas za małżeństwami jednopłciowymi, to wśród delegatów biskupów nie było wymaganych dwóch trzecich głosów. Mimo to Synod postanowił, że skoro małżeństwa osób tej samej płci nie są wyraźnie zakazane, to każda diecezja może podjąć decyzję o przeprowadzeniu takich ceremonii.

W 2021 roku Synod zaaprobował liturgię błogosławieństwa zmiany płci.

Wierni, którym nie podobały się te zmiany, zaczęli odchodzić z Kościoła. Od 2009 roku 70 parafii przeszło do Kościoła Anglikańskiego w Ameryce Północnej (ACNA), a pięć parafii do katolickiego Ordynariatu Katedry św. Piotra dla byłych anglikanów, dokonując konwersji na katolicyzm.