Licheń. Liturgiczne wspomnienie bł. Jerzego Matulewicza

Bł. Jerzy Matulewicz (Matulaitis) urodził się 13 kwietnia 1871 r. w Lugine koło Mariampola (Litwa). Po śmierci obojga rodziców opiekował się nim starszy brat, Jan. Przyszły kapłan naukę rozpoczął w mariampolskim gimnazjum, którą następnie kontynuował w Kielcach i Warszawie. W 1898 r. na Akademii Duchownej w Petersburgu uzyskał tytuł magistra teologii oraz otrzymał święcenia kapłańskie. Dziewięć lat później został mianowany kierownikiem katedry socjologii na macierzystej uczelni.  

W tym czasie przyjaźnił się ks. Wincentym Sękowskim - ostatnim żyjącym zakonnikiem ze Zgromadzenia Księży Marianów, które ustrój carski przeznaczył do kasaty. Dzięki wsparciu i zaangażowaniu błogosławionego, zakon udało się ocalić. W 1909 r. bł. Jerzy Matulewicz złożył na ręce ks. Sękowskiego śluby zakonne, stając się członkiem Zgromadzenia.

Od 1911 roku do końca życia pełnił funkcję generała mariańskiego Zgromadzenia. W czasie I wojny światowej pracował w Warszawie. W latach 1914-1918 zajmował się działaniami charytatywno-wychowawczymi i wspomaganiem duchowym kapłanów oraz osób zakonnych. W 1918 r. został mianowany przez papieża Benedykta XV biskupem wileńskim.

Bł. Jerzy Matulewicz zmarł 27 stycznia 1927 r. Swoje życie przeżył zgodnie z hasłem "Pro Christo et Ecclesia" – „Za Chrystusa i Kościół”. Pogrzeb odbył się w katedrze kowieńskiej, a w 1934 r. jego ciało przeniesiono do mariańskiego kościoła w Mariampolu, gdzie znajduje się po dziś dzień. Gdy umierał, odnowione przez niego Zgromadzenie liczyło ponad 300 zakonników w 13 domach zakonnych.

Został beatyfikowany w dniu 28 czerwca 1987 r. przez papieża Jana Pawła II. W Sanktuarium Maryjnym w Licheniu Starym, gdzie posługę duszpasterską pełnią księża marianie, znajduje się pomnik wzniesiony ku pamięci bł. Jerzego Matulewicza. Obelisk, ufundowany przez Duchową Rodzinę Mariańską, wybudowano w 1989 r. z okazji 40. rocznicy przybycia marianów do Lichenia.

Robert Adamczyk, Biuro Prasowe Sanktuarium w Licheniu Starym