Wiersze

Jak...

Stworzyłeś mnie tak pięknie 
Jak ziarnko pustyni
Dziękuję
Nawadniasz jak deszcz
ziarnko pustyni
Dziękuję
I studzisz jak noc
ziarnko pustyni
Dziękuję
Przenosisz jak wiatr
ziarnko pustyni
Dziękuję
Opiekujesz się
Gdy jestem takim
Małym ziarenkiem
Wśród milionów innych pustyń
Dziękuję

Wśród popiołów

Zieleń drzew 
Któż z nas wiedział 
że zamieni się w popiół
Błękit nieba 
Niemożliwością było 
go jutro nie zobaczyć 
Świat we łzach tak szary
Mimo iż wszystko było zielone
	* * * 
Kilka refleksów na szybie
Zapłakanych oczu
Odbiły światło
Rozszczepiając je w kolory tęczy
Pozwalającej żyć 
Wśród popiołów

W strumieniu czasu

I patrzę przed siebie 
mrużąc oczy 
by dostrzec przyszłość
naszych dróg 
być może skrzyżowania 
w strumieniu czasu 
obmywającego nas 
z życia.
I myślę, że warto było 
się rozstać 
by znów cieszyć się 
radością spotkania
nas 
już innych.

opr. mg/mg