Kard. Georges Marie Martin Cottier OP

Urodził się 25 kwietnia 1922 r. w Carouge w Szwajcarii. W 1944 r. ukończył filologię klasyczną na uniwersytecie w Genewie, a w 1945 r. wstąpił do zakonu dominikanów. Do kapłaństwa przygotowywał się w Rzymie w Papieskim Ateneum Angelicum. 2 lipca 1951 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W 1959 r. obronił pracę doktorską na uniwersytecie w Genewie, którego był wykładowcą w latach 1962-1987. Wykładał także na uniwersytecie w Montrealu (1969), w Instytucie Katolickim w Paryżu (1974-1975), na uniwersytetach w Mediolanie (1985-1986), Padwie (1986) i Fryburgu (1973-1990). W 1965 r. uczestniczył w Soborze Watykańskim II jako ekspert. W latach 80. XX w. był konsultorem Kongregacji Nauki Wiary — współpracował m.in. przy redagowaniu instrukcji na temat teologii wyzwolenia — i Sekretariatu dla Niewierzących, a później Papieskiej Rady Kultury. W latach 1989-2003 r. był sekretarzem generalnym Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 18 grudnia 1989 r. Jan Paweł II mianował go teologiem Domu Papieskiego; funkcję tę pełnił do 1 grudnia 2005 r. W 1992 r. został honorowym członkiem Papieskiej Akademii Nauk. 7 października 2003 r. papież mianował go arcybiskupem ad personam (tyt. Tullia) — sakrę przyjął 20 października — a 21 października 2003 r. wyniósł do godności kardynalskiej i przydzielił mu rzymski kościół tytularny Świętych Dominika i Sykstusa. Zmarł 31 marca 2016 r. w Rzymie.

Jest autorem licznych publikacji; po polsku ukazała się m.in. jego książka Uświęceni w prawdzie.

opr. mg/mg