Zakony w Polsce: Hlondowcy

Andrzej Stanisław Kubiak (1877-1928) przy współpracy ks. Kazimierza Malińskiego rozpoczął w 1920 r. organizowanie w Poznaniu wspólnoty zakonnej, która z czasem przyjęła nazwę: Zgromadzenie Braci Serca Jezusowego. Zatwierdzenie kanoniczne na prawie diecezjalnym nastąpiło w 1923 r. Reformę Zgromadzenia przeprowadził kard. August Hlond, od nazwiska którego zamiast popularnej nazwy „bracia Serca Jezusowego" zaczęto używać określenie „hlondowcy".

Zgromadzenie składa się wyłącznie z nie-kapłanów. Bracia służą pomocą w pracy parafialnej i w instytucjach kościelnych: pracują jako organiści i zakrystianie, zajmują się kolportażem prasy katolickiej, pełnią funkcje pomocnicze w seminariach duchownych i kuriach biskupich. W okresie międzywojennym hlondowcy pracowali m.in. we lwowskiej katedrze ormiańskiej. Wyróżniają się strojem, gdyż na czarnych sutannach noszą zielone szerokie pasy.

W 1993 r. Zgromadzenie liczyło 60 braci w 17 domach w kraju oraz 7 braci poza Polską. Na czele Zgromadzenia stoi Przełożony Naczelny, który rezyduje w Puszczykowie.

opr. mg/mg