Poznać tajemnicę imienia

Na progu Nowego Testamentu stanął "człowiek posłany od Boga - Jan było mu na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości" (J 1,6-8). Jan - "Głos" wołający o prostotę ludzkich dróg przed Bogiem - spełnił swoje posłannictwo wskazaniem na Jezusa jako "Baranka Bożego, który gładzi grzech świata" (J1,29). W wypowiedzi Jana dostrzegamy pewien niepokój i napięcie ściśle związane z tym imieniem.

Imię to jest dramatycznym świadectwem miłości Boga, który posłał swojego Syna na świat, aby "życie swoje oddał na okup za wielu". Imię to w sposób bezpośredni nawiązywało do cierpiącego Sługi Jahwe z Księgi proroka Izajasza oraz do baranka paschalnego z Księgi Wyjścia. W tym wypadku odkrywa ono i wskazuje na Jezusa z Nazaretu, który wypełni niezwykłą rolę "zgładzenia grzechów świata". To On - według świadectwa Jana - jest Tym, który ma wzrastać; Tym, który ma chrzcić Duchem Świętym i ogniem; który jest Synem Bożym.

Imię Jezusa Chrystusa i nierozerwalnie związany z nim tytuł: "Baranek Boży" jest nie tylko historycznym wspomnieniem, ale spełnia ono w dziejach świata rolę Wydarzenia... Ono nadal trwa i jest niezbędnym "Miejscem" zbawczych spotkań Boga z każdym człowiekiem. Oznacza to, że człowiek w swoich dziejach nie może stworzyć sobie "innego miejsca", innego imienia, w którym mógłby być zbawiony. Prawdę tę potwierdza cały Nowy Testament. Na przykład św. Paweł nazywa Koryntian tymi, "którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana" (1Kor 1,1-2/ I czyt.).

W Jezusie Chrystusie, Baranku Bożym, każdy człowiek może odnaleźć nowe imię Boga, które wyraża Jego bliskość i miłość.

To imię nie przestaje być dla człowieka i jego świata Znakiem nadziei i Światłem na drogach poszukiwań jedności i pokoju.

Wyrazem tego są słowa zapisane w Orędziu Jana Pawła II na Światowy Dzień Pokoju 1 stycznia 2002 roku: "Ogłaszanie się terrorystą w imię Boga, zadawanie gwałtu człowiekowi w imię Boga jest profanacją religii. Przemoc terrorystyczna jest przeciwna wierze w Boga, Stwórcę człowieka, który troszczy się o niego i kocha go. Stoi ona w sprzeczności szczególnie z wiarą w Chrystusa Pana, który uczył swych uczniów modlitwy: "Przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili" (Mt 6,12)". Początek nowego wieku nakłada na nas wszystkich, a zwłaszcza na ludzi wzywających imienia Bożego, imienia Jezusa Chrystusa, szczególne zadania: przywrócenia jedności Kościoła oraz poszukiwania dróg prawdziwego pokoju.

opr. mg/mg