Przyoblekliście się w Chrystusa

ks. Nadolski Bogusław TChr

HOMILIE CHRZCIELNE

Copyright © Wydawnictwo WAM 2003

PRZYOBLEKLIŚCIE SIĘ W CHRYSTUSA

Homilia

W obrzędach sakramentu chrztu świętego nowo ochrzczonemu wręczamy białą szatę. Gest to niewielki, a przecież posiada wyjątkowo bogate znaczenie. Zatrzymajmy przez chwilę naszą uwagę właśnie na szacie chrzcielnej. Św. Cyryl Jerozolimski nazwał ją w swoich katechezach (w 16 Katechezie) określanych jako mistagogiczne: „Szatą światła, odzieniem światła”.

Współcześnie nie przywiązujemy tak dużego znaczenia do odzienia, jak np. w Starym Przymierzu. Odzienie człowieka mówi o nim, kim jest — pisał mędrzec Pański (Syr 19,20). Oznaczało ono zmianę stanu lub pełnionej roli w społeczności, traktowano je jako ciało człowieka, w jakimś sensie odzienie utożsamiano z człowiekiem. Św. Paweł dlatego napisał: „Wy przyoblekliście się w Chrystusa” (Ga 3,27). Znaczenie nowej szaty nabierało wyrazistego znaczenia przed chrztem, katechumeni zdejmowali bowiem stare szaty, a po chrzcie wkładali nowe. Były to białe szaty. Kolor biały posiadał także znaczenie symboliczne. Oznaczał radość, czystość. W wizji proroka Ezechiela dowiadujemy się o człowieku odzianym w lnianą szatę (Ez 9,2.3.11). Biblia Jerozolimska tłumaczy to jako „szatę białą”. W 2 Mach 11,8 mowa jest o rycerzu odzianym w białą szatę. Prorok Daniel (7,9) pisał o „starcu”, którego odzienie było „białe jak śnieg”. Także w Nowym Testamencie białość to znak innego świata, świata nieba. Odzienie Chrystusa przemienionego „było tak białe, jak żaden z farbiarzy na ziemi nie może w całej swej umiejętności uczynić”. W Nowym Testamencie kolor biały związany jest z Aniołami — Bożymi posłańcami. Jakże nie wspomnieć o autorze ostatniej księgi Nowego Testamentu — o Apokalipsie? Zbawieni, cieszący się szczęściem oglądania Boga, odziani są w białe szaty (Ap 4,4). Biała szata podarowana jest każdemu z męczenników (Ap 6,11) jako znak jego udziału w życiu wiecznym.

Okazuje się, że znaczenie szaty wykracza daleko poza samą radość. Posiada przede wszystkim symbolikę chrystologiczną, odnoszącą się do Chrystusa. Wyraża to, co się dokonało w sakramencie chrztu. Wybrany został ochrzczony w imię Chrystusa, zanurzony i przyobleczony w Chrystusa, stał się umiłowanym Boga i Chrystusa. Chrystus dokonał w nim moralnej przemiany, obdarował go przywilejem Bożego synostwa, włączył go w swoją społeczność — we wspólnotę Kościoła. Życie Boże, które stało się udziałem ochrzczonego znajdzie swoje wypełnienie w życiu wiecznym, w społeczności zbawionych — to jest drugie ważne znaczenie symboliki białej szaty. Ochrzczony postawiony jest na drodze ku wieczności, obdarzony nadzieją chwały. Bogaty, nowy status ochrzczonego podkreślany był w początkach chrześcijaństwa przez nakładanie korony. Koronowanie oznaczało także odniesienie zwycięstwa — koronowano w starożytności sportowców — był to odpowiednik dzisiejszych medali.

To bogactwo znaczenia staje się wymogiem. W liturgii wschodniej święto Chrztu Pańskiego nosi nazwę Święta Światła — bądźcie synami światłości, nie pozostawiajcie za sobą cienia, lecz świetliste ślady. Związki religijne ochrzczonego z Bogiem, z Chrystusem, winny się układać w relacjach zaufania, miłości. Chrystus jest Oblubieńcem (szata weselna).

opr. ab/ab