Wdzięczność

Proste zdanie, stało się powodem dla rozważenia kwestii, która nie jest na pewno nowa, ale już potrzebuje odświeżenia i nowego spojrzenia. „Życie mądre jest też dobre, zaś życie dobre niekoniecznie mądre być musi…” – zatem jak mam żyć, jak mam realizować swoją codzienność, by była dobra i mądra?

Czy wy też tak macie, że realizujecie swoją codzienność w sposób normalny i nagle, mimowolnie, pojawia się wam jakaś myśl, która zaczyna was pozytywnie prześladować i bardzo pozytywnie wpływać na kolejne wydarzenia, w których uczestniczycie? Ja mam tak często i ów myśl, staje się wówczas takim kompasem po różnych sytuacjach, myślą – światłem, które rozjaśnia inne zawiłości i to, co wydaje mi się niezrozumiałe i bezsensowne.

Ostatnio, w wielu sytuacjach, pojawiało się jedno słowo, a jest nim „Wdzięczność” i na jej temat, w ujęciu budowania życia – codzienności, chciałbym z wami podjąć rozważanie.

Ktoś, patrząc na swoją codzienność, życie, może stwierdzić, że go to wcale nie interesuje i wcale nie sprawia mu, jego własne życie, radości. W czym tkwi szczegół takiego niekiedy myślenia? Otóż, brak wdzięczności, wywołany często, wydawałoby się uzasadnionym pośpiechem. Wciąż tłumaczymy swój pośpiech, wieloma zajęciami, które wypełniają naszą codzienność. Ale, gdy ktoś lub coś nas gwałtownie wyhamuje i zada nam pytanie, np. „z czego jesteś w swoim życiu zadowolony?”, wówczas pojawia się pesymizm, który tłumaczymy, naszym niezadowoleniem z życia, codzienności, którą musimy wypełniać. Oczywiście nie jest to głos wszystkich, ale niestety bardzo wielu osób. Trudno być zadowolonym ze swojego życia, jeśli go nawet nie znamy, czy nie próbujemy zrozumieć. Każdy z nas i to jest zasadnicza myśl, którą powinniśmy rozważyć, został stworzony dla jakiegoś konkretnego zadania. Obraz – mozaiki z wieloma częściami, w której ja jestem jakimś małym, aczkolwiek ważnym elementem, był przeze mnie już bardzo wiele razy przywoływany. Jednak to, co dla nas oczywiste, często przyjmowane jest bez refleksji, co sprawia, że nie zrodzimy w tak krótkim czasie i nawet bez refleksji, jakąkolwiek radość z chwil, wydarzeń, spotkań, w których uczestniczymy. Czy zastanawialiście się nad tym, do jakiego zadania konkretnie zostaliście stworzeni i po co Bóg ofiarował wam życie? Oczywiście ów zadanie, cel nie jest prostą drogą – autostradą, która przeszywa czytelnie nasze całe życie. Raczej jest to kręta ścieżka, która wije się pomiędzy różnymi codziennymi doświadczeniami i wyłania się czytelnie tylko w jakiś pojedynczych sytuacjach.

Ogromnym ratunkiem dla nas i naszej codzienności, będą momenty, w których dostrzeżemy te sytuacje, za które powinniśmy być wdzięczni. Odkrywanie różnych darów, obecnych w naszej codzienności, może przynieść nam wiele powodów do radości, nawet z tych najmniejszych osiągnięć. Wdzięczność to w dalszym etapie, mimo wszystko, odkrycie wartości, którą ma nasza codzienność, a której tak często nie doceniamy, bo nie odkrywamy jej we właściwy sposób.

Wdzięczność, może zrodzić w nas wiele pozytywnych postaw. Możemy bardziej docenić różne osoby i sytuacje, a dzięki temu bardziej wykorzystywać te środki, które przynosi nam nasza codzienność. Słuchanie i dbanie o więzi, które są lub powinny być pomiędzy osobami to rezultat szczerej wdzięczności za te osoby, które nas otaczają.

Powinniśmy rzeczywiście odkrywać pozytywny aspekt życia, jakim jest refleksja. Myślenie o tym, co udaje nam się realizować, co udaje nam się osiągnąć, sprawia, że jesteśmy bardziej ufni, otwarci i ostatecznie też bardziej zaangażowani. Jeśli nieco „spowolnimy” swoje życie, odkryjemy, że bycie z innymi, którzy nam towarzyszą, jest naszym skarbem i narzędziem, który porywa naszą kreatywność. Pośpiech odbiera nam czas refleksji, możliwość dostrzeżenia ważnych dla nas elementów, z naszej codzienności. Trudno, abyśmy byli z czegokolwiek zadowoleni, skoro nie mamy tak ważnego momentu, którym jest dostrzeżenie tego, co może sprawić radość i zadowolenie.

Pozwólmy sobie na tę odrobinę luksusu – chwila refleksji – moment, w którym obejrzymy swoje życie z różnych ujęć i zastanowimy się nad tym, co jest dla nas ważne, za czym powinniśmy pójść bardziej i w co się bardziej zaangażować. Tego typu chwile, mogą stać się dla nas momentem ogromnych zwycięstw. Zatem nie bójmy się zatrzymać i za coś, za kogoś podziękować… ale umiejmy też dzięki tej wdzięczności powalczyć o coś więcej.

powalcz o:
- czas refleksji nad tym, co udało ci się zrobić, zrealizować, osiągnąć
- czas, aby pomyśleć co jest dla ciebie rzeczywiście ważne
- czas, aby zrozumieć, co doceniasz, a co przeceniasz lub nie doceniasz w swoim życiu

opr. aś/aś